Yıldız

4. bölüm

Bölum geç geldigi için üzgünüm.

Neyse iyi okumalar...

¤¤¤
Dedem hâlâ silahı tutarken ben silahımı  belime koydum. Bu yaptığıma herkes şaşırmıştı.

"Alın silahını!"

Dedim korumalara hitafen ve kız çocuğuna dogru ifadesiz yüzümle yürümeye başladım. Demir kapının arkasında olan kız çocuğunun üstü pislenmişti. Demir kapıya doğru giderken küçük kızı incelemeye başladım. Benim gibi siyah saçlı siyah gözlü esmer bir kız.ona bakınca kendi küçüklüğümü hatırlıyorum. Demir kapının oraya gelince korumalar kapıyı açtı. Kapıyı açtıklarında bir adım atmıştım ama kız benden korkmuş olacak ki bir adım geri gitti. Belimdeki silahımı çıkarıp bahçeye doğru firlattım ve yumuşak  bir sesle konuşmaya başladım.

"Merak etme sana bir şey yapmayacağım."

Dedim. Ona bir adım attım ve bir dizimin üstune çöktüm. Kız çocuğu korkmazsa bana gelir zaten. Ben yere çöktüğüm an kosarak yanıma geldi ve bana sarıldı sonrada omzumda ağlamaya başladı. Bende kollarımı kız çocuğuna sardım. O hâlâ  ağlıyordu... Bende onun kulağına fısıldamaya başladım.

"Şşş güçlü kızlar ağlamaz. Ben senin bütün sorunlarını çözerim. Hadi anlat."

Kafasını omzundan kaldırıp titreyen sesiyle konuşmaya başladı.

"B-be-benim a-ailem 2 se-sene ö-önce öl-ölmus ben yetimhanede kalıyorum. Bu gün ana okulundan çıkmış arka sokaktaki yurta giderken benim bağ-bağcığım açıldı arkadaşlarıma önden gitmelerini söyledim ama ben bağcımı bağlayamadan bir adam beni ka-kaçırdı."

Hıçkırıp yine ağlamaya başlayınca konuşmaya başladım.

"Sonra noldu?"

"S-sonra ormana doğru geliyorduk. Bir yerde Iki yol birleşiyordu buraya çok ya-yakın bir yerde(-eliyle benim arabamı gösterip devam etti-) bu arabayı gördüklerinde durdular ve 'etrafa bakalım' dediler. Beni arabada tek bırakınca da bende o arabanın gittiği yoldan gidiyim diyince durada buldum kendimi."

Çocuk yendiden ağlamaya başlayınca onu kucağıma aldım ve Vedat'a döndüm.

"Vedat bulun kim kaçırdıysa ve kızı araştırın"

Dedim ve eve doğru yürümeye başladım. Tam eve girecekken abim beni durdurdu.

"İyimisin,dedemi takma sen."

"Abi bi git. Benim dedemden önemli islerim var."

Arkami döndüm ve Meriçlere bakarak konuşmaya başladım.

"Meric,Kaya kız için kıyafetler, ayakkabılar, göz yakmayan şampuan falan alın tamammı?"

Kafalarını salladıklarında kızla birlikte içeri girdik ve benim odama dogru çıkarttım. Kız çocuğu hayla omzumda ağlıyordu. Odama gelince kapıyı açtım. Küçük kızı yatağıma oturttum. Ve yumuşak bir bakış attım. Boş bir ifade değil ama gülümsemiyorordum da.

"Adın ne senin?"

"Anka. Senin ne abla?"

"Arca. Memnun oldum Anka. Merak etme o adamalar sana bir sey yapamazlar."

"Yapamazlar dimi?"

"Yapamazlar. Sen simdi uyu kıyafetlerin birazdan gelir tamam mı ben burdayım. Ama uyumak istemiyorsan sohbet edebiliriz."

"Sohbet edelim."

"Tamam sormak istediğin bir şey varmı?"

Kafasını yere eydi ve konuşmaya başladı.