AMAN MAHALLE DUYMASIN

6.BÖLÜM

HERKESE MERHABALAR YENİ BİR BÖLÜM İLE KARŞINIZDAYIM BÖLÜM ŞARKIMIZ TOYGAR IŞIKLI~BIRAK SENDE KAYBOLAYIM İYİ OKUMALAR

Sabah erkenden kalkıp rahat bir şeyler giyip aşağıya indim ve kahvaltıyı hazırlamaya koyuldum annemde aşağı inmişti. Abim erkenden hastahaneye gittiği için evde yoktu evde bir baba olmadığı için zaten büyük bir boşluk vardı onun dışında aklım Poyraz abi ve dediklerindeydi. Benim ile ne konuşacaktı bunu baya merak ediyordum. Kafam daki düşüncelerden çalan zil ile ayrıldım annem hemen bana
"Ben baktım kızım Melek geldi çayları doldur sen" demişti bende annemi onaylayıp çayları doldurup masaya koydum içeri giren Melek şen şakrak sesi ile
"Günaydın canım Sedef ve tabi ki Ayşe Sultan" demiş annem ve beni öpmüştü bende aynı samimiyet ile konuşup Melek'i öptüm ve kahvaltı yapmaya başladık.
Kahvaltıdan sonra annemlerle temizlik yaparken aklımda sadece Poyraz abi ve ne diyeceği vardı deli gibi merak ediyordum annemin beni dürtüp
"Sedef kızım sabahtan beri kendini yiyip bitirdin geç olmadan banyoya gir ve Poyraz oğlumun yanına git ve konuş" demesiyle hemen elimde ki bezi kovaya atıp banyoya girdim ve suyu açıp kendimi suyun altına bıraktım.
Yarım saat sonra banyodan çıktıktan sonra odamı varıp üzerimi değiştirip saçlarımı yapıp hafif de bir makyaj yapıp telefonumu elime alıp Poyraz abiye mesaj attım
Kahramanım: Konuşalım demiştin ya Poyraz abi ben hazırım "yazıp gönderdim
Poyraz abi hemen görüp cevap vermişti
"Tamam güzelim 15 20 dakika bekle gelince ararım seni" yazmıştı görüldü atıp sohbetten çıktım ve Poyraz abiyi beklemeye koyuldum.
Telefonum çalınca meşgule atıp aşağı indim ve annemlere görüşürüz deyip ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım. Dışarı çıktığımda arabasına yaslanıp telefonuna bakan Poyraz abiyi görünce gülümsedim. Ve ona doğru yürümeye başladım. Beni görür görmez gülümsedi ve telefonu kapatıp cebine koydu hemen kapımı açıp arabaya binmemi sağladı kapımı kapatıp kendi tarafına geçip arabaya bindi ve arabayı çalıştırıp sürmeye başladı. Hemen ona dönüp
"Radyoyu açabilir miyim" diye sorduğumda bana
"Sorman hata nasıl istersen " dedi onun bu haline gülüp radyoyu açtım ve çıkan şarkıya odaklandım aynı zamanda camımı açıp içeri giren rüzgarı hissettim.
Biraz sonra araba durduğunda Poyraz abiye dönerek ona baktım oda gülümseyerek kafasını 'hadi 'dercesine kapıyı gösterdi kafamı aşağı yukarı sallayarak onu onaylayıp arabadan indim ve Poyraz abiyi bekledim yanıma gelip elini belime koyduğu an içimde bir şeyler oldu beni belimden yol verircesine ittirince bende ona ayak uydurdum ve yürümeye başladık bir tane binanın önünde durduğumuzda kafamı kaldırıp adına baktım..baktım ama gözlerim doldu yaşadıklarım geldi geldiğimiz yer 'Pskiyatri Merkezi' idi hızla Poyraz abiye dönüp
"Ne..neden buraya geldik" Allah kahretsin kekelemiştim hemen gözlerime bakarak
"Sedefim geçmişte neler yaşadın bilmiyorum ama burayı görünce gözlerin doldu eğer bişey varsa anlat bana güzelim olur mu ama şuan değil diyorsan beklerim senin kendini bana dökmene izin veririm" dediğinde hangi akılla hangi güç ile hatırlamadan Poyraz abiye sarıldım derdimi yaşadıklarımı daha hiçbir psikologa anlatamadım ama Poyraz abi güç verip,bunu yenmemi aşılıyordu bana belimde hissettiğim eller ile bana sarıldığını anladım bir elini saçıma çıkarıp okşamaya başladı ardına bir öpücük kondurdu ama kalbim delicesine atıyordu içimden 'yapma' desemde dinlememişti kalbim beni . Poyraz abi benden ayrılıp
"Hadi gel içeri girelim"dediğinde onu onaylayarak içeri girdim ama burası bomboştu ağzımı açıp tam bir şey diyecekken Poyraz abi konuştu
"Şimdi sen neden burası boş diyeceksin hemen söyleyeyim burasını ben ben aldım ve baştan içini dizayn etmek istiyorum seninde resim yeteneğin varmış bu çocuklar ve yetişkinlere iyi gelecek şeyler çizmeni istiyorum senden tabi sende istersen" bu dediğine çok..çok sevinmiş ve duygulanmıştım. Poyraz abiye dolu gözlerle bakıp konuştum
"Bu..bu çok güzel bir şey ben bunu yapmak istiyorum o küçük psikolojisi darma duman olmuş küçüklere güzel çizimler yapmak istiyorum ve sana da teşekkür ederim böyle güzel bir şeyi düşündüğün için sen çok iyi bir adamsın biliyor musun nasıl benim kahramanımsan onların da kahramanı ol hem belki sen küçüklere bakarken bende seninle olurum olmaz mı" deyip güldüğümde bana omzumdan sarılıp göğsüne yasladı ve konuşmaya başladı
"Senin o güzel kalbin varya çok güzel ve sen bunu o küçük yavrucaklara da açıklayacaksın biz beraber onların kahramanları olacağız" dediğinde kafamı kaldırıp
"İyi ki varsın Poyraz abi iyi ki" demiştim. Ve kollarımı beline dolayıp sarılmıştım.
Eve geldiğimde annem ve Melek beni sorguya çekip neler yaptığımızı sormuşlardı bende sadece benden yardım istediği yerleri anlatmıştım eğer beraber yemek yiyip ,kahve içtiğimi söyleseydim annem ve Özlem teyze hemen düğün hazırlığına başlardı. Bugün geçirdiğim en güzel ve en eğlenceli zamanımı geçirmiştim. Aklıma gelen şey ile telefonumu elime alarak Poyraz abiye mesaj attım
"Kime; Kahramanım: Bugün bana yaşattığın en güzel günlerden biri idi teşekkür ederim iyi ki varsın Poyraz abi"
"Kimden; Kahramanım:Rica ederim Sedefim mutlu olduysan ne mutlu bana sende iyi ki varsın iyi geceler hadi yat" bu mesaja gülüp cevap yazdım
"Kime; Kahramanım:Sana da iyi geceler sende yat" bu mesajdan sonra pijamalarımı giyip elimi yüzümü yıkayıp yatağa yattım ve yarının güzel bir gün olmasını dileyerek kendimi uykunun kollarına bıraktım.

EVET BİR BÖLÜMÜNDE SONUNA GELDİK SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM HOŞÇAKALIN

BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ?

YORUM VE VOLT ATMAYI UNUTMAYIN....
♥️