Valeria Wondermoon (Wattys2021)

Bölüm 20- Gözlerindeki Canavar

Siyah Mercedesin içinde ikisi de ağzını açmadan, karanlık yollarda ilerlemeye devam ediyorlardı. Valeria'nın aklında ise onlarca soru dolanıyor ancak hiçbirini soracak cesareti kendisinde şuan için bulamıyordu. Akşam yemeği yiyeceklerini söyleyerek, kendisini yemek harici anlamadığı bir çatışmanın içinde bulmuş ve haliyle tek bir lokma yiyemeden ki, bundan hiç pişman değildi, o yolları geri dönmeye başlamışlardı. Araçtaki sessizlik genç kadının canını sıkıyordu ancak canı sıkılanın sadece kendisi olmadığını biliyordu. Renato'nun karanlık zihninde her ne haltlar dönüyorsa, iyi şeyler olmadığından emindi.

"Açsın, bir şeyler yiyelim." Renato dümdüz, duygusuz bir ses tonuyla, sessizliği bozan ilk kişi olmuştu ki, Valeria hala nasıl bu kadar karmaşık ve ifadesiz olabileceğini anlamaya çalışıyordu. Bir de yine o baskıcı ve emredici tavrına bürünmesi inanılmazdı.

"Sanırım eve dönsem daha iyi." Genç kadın durgun bir şekilde söylendiği sırada, Renato'nun kendisine ilk kez dikkatle baktığını, bir şeyler söylemek üzere olduğunu ve söylemeden adeta kelimeleri yuttuğunu fark etmişti.

"Sana eve döneceğini söylemedim. Aç olduğunu ve kahrolası yemeği yemek zorunda olduğunu belirttim!" Renato ağzının içinden öfkeyle hırladığında genç kadın bakışlarını kucağında duran ellerine indirmişti. Tehlikeliydi. Bu adam dengesizdi ve kendisini korkutuyordu. Yanında oturan ve başını önüne eğen genç kadını fark eden Renato bir an için derin bir nefes alıp vermişti. Ona fazla yüklendiğini biliyordu ancak elinde değildi. Zihninde kontrol edemediği binlerce canavarla savaşıyordu. "Spagetti, limonlu cheescake ve biraz kırmızı şaraba ne dersin?" dedi Renato. O anda aracın içindeki sessizlik hızla belirginleşmişti. Valeria kulaklarına inanamıyordu. Kendisine yasakladığı ve daha geçen gün on kırbaçla cezalandığı bütün o şeyleri bir çırpıda teklif ediyordu.

"Ne bu şimdi? Beni deniyor musun? Evet, dersem... bana o şeyle kaç kere vurmayı planlıyorsun?" dedi genç kadın. Sesi titremişti. Gözleri buğulanmış, kalçalarının acısı bir kez daha sertçe canını yakmıştı. Renato ise gözlerini kocaman açarak, ne diyebileceğini bilememişti. Kendisinden nefret ettiğini biliyordu ancak böylesine adi bir herif gibi hissettirmesi canını sıkıyordu. Kahretsin, onda sadece bundan mı ibaretti? Aşağılık bir şeytan mıydı? Ah, elbette öyleydi.

"Sana vurmayacağım." Düz bir tondan söylenerek devam etmişti. "Seni yemeğe götüreceğimi söyledim ve hoş olmayan şeylerle karşılaşmana sebep oldum. Telafi etmek istiyorum." Tüm dikkatini önüne, kulağını ise beklediği cevaba vermişti. Valeria'nın ne tepki vereceğini bilmiyordu ancak kabul etmesini istiyordu. Genç kadın kulağa hoş gelen teklifle şansını daha fazla zorlamaması gerektiğini biliyordu ve diken üstünde olduğu için çabuk karar vermesinin iyi olacağının farkındaydı. Çünkü Renato aklına eseni yapan bencil piçin tekiydi ve her an her şey değişebilirdi. Kafasını hafifçe sallayarak istediğini belirtmiş ve Renato karşılarına çıkan ilk dönemeçten, direksiyonu kırarak yoluna devam etmişti. Sahilden uzaklaşmaya başladıklarında ise Valeria başka hiçbir şey sormamıştı. Araç gittikçe ormanın derinliklerine dalıyor, karanlıkta ilerledikçe adeta başka bir boyuta dalıyorlardı. Çünkü buraya daha önce gelmediğini biliyordu. Ormanın içerisindeki derinliklere daldıkça, aracın farları bir orman evinin ahşap yüzeyini aydınlatmıştı. Siyah demirlerle çevrili, elbette üst düzey korumaya sahip bir yerdi. Birkaç güvenlik görevlisi önde, diğerleri civarın etrafında belli aralıklarla duruyorlar, sohbet ediyorlar ve gözetleme yapıyorlardı. Valeria buranın neresi olduğunu bilmiyordu ancak karanlık dahi olsa evin büyüleyici güzelliği, etrafındaki aydınlatmalarla çoğalıyordu. Karanlığın içinde parıldayan bir elması andırıyordu. Güvenlik kulübesine geldiklerinde Renato camı indirmiş ve büyük bir saygıyla karşılanarak, önlerindeki kocaman siyah demir kapı açılmıştı. Çakıllı yollardan ilerlerken, tekerliklerin çıkardığı sesler açık camdan duyulmaktaydı. Ormanın içindeki villanın girişine geldiklerinde aracı durdurmuş ve kontağı çevirdikten sonra anahtarları eline almıştı. "Burası kafamı dinlemek için geldiğim evlerimden biri."