Valeria Wondermoon (Wattys2021)

Bölüm 29- Ameliyat

"Durumu nasıl?" dedi Guiseppe. Bulundukları kamp alanına en yakın hastanedelerdi. Saldırı üzerinden bir gün geçmesine rağmen haber kanallarına en ufak bir bilgi dahi düşmemişti. Renato ve ekibi bütün yerel magazinleri, haber sunucularını ve şirketlerini adeta ele geçirmişti. Kimse cehennem saldırısı hakkında en ufak bir bilgi dahi sızdıramamıştı. Kamp alanında bulunan bütün misafirlerin, şov kızlarının, futbolcuların ve diğer ekiplerin bilgileri kayıtlıydı. Gizlilik sözleşmesi ise cabasıydı. Renato işini şansa bırakamazdı. Bırakmamıştı. Saldırıya uğradıkları ve Valeria'yı hastaneye getirdiği andan beri yerinde duramıyordu. Şeytanları onu rahat bırakmıyordu. Telefon görüşmeleri ve güçlü ekibinin takibiyle asla yaşanılanlardan ve kendisinden ödün vermiyordu. Bu gibi durumlarla ilk kez karşılaşmıyordu ancak bu sefer durum başkaydı. Bu sefer öfkesi gözünü kör etmişti. İlk kez korkuyu hissetmişti. Ne tuhaftı. Renato korku nedir bilmeyen adi, bencil piçin tekiydi. Şimdi ise deliye dönmüş bir iblisti.

"O... bilmiyorum." Katness'ın kahverengi gözleri bitkin ve yorgundu. Ancak çok korkuyordu. Valeria hala ameliyattan çıkmamıştı. Hala ameliyattaydı. Ailesi bilmiyordu. Abisi Jonathan durumu bilmiyordu. Katness ise söyleyememişti. Renato ile bu hususta ciddi bir tartışma içine girmeye çalışsa da, kazanamayacağı bir savaş onun bu durumda bütün dengelerini alt üst ederdi. Güçlü kalmalıydı. Valeria'ya göz kulak olabilecek tek kişinin kendisi olduğuna inanıyordu. Kahretsin, Jonathan Wondermoon bu durumdan haberdar olduğu anda kendisini öldürecekti. Kesinlikle öldürecekti ve kaçışı yoktu. Katness Brook artık ölü bir kadındı. Ancak daha öncelikli problemleri olduğu kesindi. Önceliği Valeria'nın ameliyattan çıkmasıydı. Neden hala ameliyattaydı?

"Katness bana bak." Guiseppe nazikçe elini, güzel kadının omzuna koydu. Parmaklarıyla yavaşça omzunu sıktığında, Katness'ın kendisine bakması çok uzun sürmemişti. "O iyileşecek. Beni anlıyor musun? Başkan güçlü bir kadın. Buna tüm kalbimle inanıyorum." Gerçekten de inanıyordu. Bir aydan fazla nerdeyse Renato Lions gibi bir şeytan kralla baş ediyordu. Valeria güçlüydü. Valeria mükemmeldi ancak o kapalı duvarlar arasından çıkmalı, ölüler diyarından kendisini kurtarmalıydı. Yoksa tahmin bile edemiyordu. Renato bu sefer düşmanlarının kanında yıkanmak ve her birinin kökünü kazımak için her şeyini feda ederdi. Durum farklıydı. Durum eskisinden de farklıydı. Renato'nun korkusuna ilk kez şahit olmuştu Guiseppe. O her zaman korkusuz, bencil, küstah ve akıllı bir adamdı. Ancak o gece Valeria'nın vurulduğu o gece, bir şeyler yolunda değildi. Ruhu sarsılmıştı. Renato sarsılmıştı. Düşmanlarının peşinden gitmek yerine sadece Valeria'yı vurulduğu o yerden kaldırmış, sıkıca kollarına almış ve koşmaya başlamıştı. Renato onu önceliği yapmıştı. Bu da Guiseppe'nin şahit olduğu bir ilkti. Kafasını karıştıran ancak ruhundaki sonsuz boşluk ve karanlığın içinde küçük bir umut olduğunun bariz kanıtıydı. Renato korkulardan beslenen, hükmeden, bencil, karanlık bir adamdı. Ancak şimdi durum onun için de başkaydı. Hükmettiği korkunun esiri olmamak için var gücüyle savaşmaktaydı.

"Teşekkürler Guiseppe." Katness derin bir nefes aldıktan sonra başını soğuk duvara doğru yaslamış ve gözlerini sıkıca kapatarak, içinden dua etmeye başlamıştı. Bir an sonra yüksek sesli ayak seslerini duyması, kalp atışlarını da hızlandırmış olacaktı ki oturduğu hastane koltuğunda irkilerek, toparlanmıştı. Black Shadow ve Carlos Lions adeta koşturarak soluğu yanlarında almıştı.

"O nasıl?" dedi Black. Göğüs kafesi hızlıca inip kalkıyor adeta nefes almakta güçlük çekiyordu.

"Bir gelişme var mı Guiseppe?" dedi Carlos. Kahverengi gözleri oldukça keskindi. Abisinin sağ koluna bakıyordu. Güzel, umut verici bir haber bekliyordu ancak istediği tepkiyi alamayacağını da biliyordu.

"Maalesef efendim. Hala Bayan Wondermoon'un ameliyattan çıkmasını bekliyoruz." Guiseppe üzgündü. Gerçekten üzgündü. Üzerindeki takım elbise nerdeyse delik deşikti. Yırtıktı. Dağılmıştı ve bunca karmaşa içerisinde ne halde olduğunun farkında dahi olmadığı apaçıktı. Giydiği çelik yelek onun ve ekibinin hayatını kurtarmıştı. Önlemler bu kadar fazlayken, yaşanılan durum için sözler anlamsızdı.