Unrequited Love

p r o l o g u e

Zora

"Ungh. Auh. Fuck!" Bago ako pumasok ng apartment, nakakarinig na ako ng mga ungol mula sa loob nito.

Here he goes again. It's not surprising, it never was.

"I'm fucking home." Sigaw ko mula sa pintuan na pinasukan ko. Gulat na gulat yung babae pero hindi gumalaw yung boyfriend ko.

Kakatapos lang ng gig ko. Pagod na pagod ako galing sa university at trabaho. Tapos ganito pa maaabutan ko?

"Siya ba yung kapatid mo, Dalton?" Sabi ng babae bago siya nagtakip ng kumot. Tiningnan ko si Dalton. Kapatid, ah?

"Oo, ako yung kapatid niyang aalis na dito sa apartment na toh dahil ayoko nang makarinig ng ungol pagkauwing pagkauwi ko." Sabi ko dire-diretso bago pumasok sa closet ko. Naghahanda na akong magimpake.

"I'm taking trips. Hindi ko kayang dalhin lahat ng toh sa sarili kong bahay." Sabi ko kay Dalton. "Also, text me pag wala yung babae nang di ako makastorbo sa good vibes niyo, okay?" Dagdag ko. Hindi ko na tiningnan si Dalton sa mukha dahil feeling ko naman ay wala siyang emosyon pag dating sakin.

"So, kung ikaw nga yung kapatid niya, hindi niya ba nabanggit sayo na fiancée niya ako at halos nandito ako araw araw?" Sabi ng babae. Napatigil ako sa ginagawa ko.

Fiancée?

"Did i ask? Wala naman akong pake sa buhay ng 'kapatid' ko." I said, emphasizing the word 'kapatid'.

"Gosh, ang sungit naman ng kapatid mo Dalton. Is she okay?"

"Am i okay? Can you ask my BROTHER if he's okay? Wala ba siyang sakit? Or baka may sakit pala siya sa utak?" Tuloy tuloy kong sabi. Walang hinga hinga. Busy ako masyado para huminga pa.

"Kelan pa kayo engaged?" I asked. It better not be years or months, cuz i swear makakapatay ako ng tao.

"We've been engaged since i was 19." Sabi ng babae. I looked at her.

"How old are you?" I asked, trying my best to maintain my posture.

"I'm 23."

4 years na sila, and we started dating like, just a year ago...