Unrequited Love

t e n

Zora

Kenji is getting in my nerves. He really doesn't want me to be here huh? Well, i can prove to him that i'll stay.

"Why so grumpy, milady?" Tanong ni Elijah nang makita niya ako sa living room na nakasimangot.

"Mind your own business will you?" I said.

"Geez. You're way different than our former vocalist. She's quiet, friendly, swee—"

"I'm not her." I said bluntly. Napatahimik siya.

"You're right. I'm sorry." He said. Tumabi siya sakin sa sofa.

"What's bothering you?" He asked.

"Nothing." I said. Although kating kati na akong sapakin yung Kenji na yun. He threatened to cook my duck for dinner tonight! Not only that, he took me to his room and he— he...

"Bat ka namumula? Are you sick?"

"Agh please don't touch me!" Sabi ko dahil chineck niya yung noo ko kung mainit.

"Hey wait. You're actually sick." Sabi niya sakin. Tumayo siya bigla.

"Wait for me here." Sabi niya sakin. Bumalik siya nang may hawak na tubig at gamot.

"Here take this. Don't practice for today. You aced it yesterday anyways." Sabi niya sakin.

"No. I have to practice. I'm not contented with my singing techniques yet." Sabi ko sakanya.

"Zora, stop being hard headed."

"Elijah, mind your own business." Sabi ko sakanya sabay tayo. I felt light headed for a second kaya natumba ako pabalik ng sofa, but this time Elijah caught me around his arms.

"Zora— aish." He tried his best to bring me inside my room. Why the fuck am i sick anyways?

"Stay here. I'll make soup for you." Sabi niya matapos niya ako takpan ng kumot. Kinuha ko ang phone ko under my pillow. I was scrolling down nang biglang lumipad yung pato sa tabi ko.

"Hi." I said as i was patting the duck's back.

"What should i name you?" I asked.

"Haru! I'll call you Haru." Sabi ko dito. Haru shook it's tail. He likes the name.

"Put your phone down." Sabi ni Elijah matapos niyang pumasok ng kwarto ko. Nilapag niya yung tray sa desk na nasa gilid ng kama ko. Pinagmasdan ko siya ng mabuti. His sleeves were rolled up, he still has his apron on. He looks like a husband material.

"S-stop staring." Nahihiya niyang sabi. He's blushing. Hindi ko nalang yun pinansin at nilapag ang phone ko sa tabi.

"I'll feed you."

"Wag na. I have hands." Sabi ko.

"Just let me do it." He insist. Kinuha niya yung bowl at sinimulan na niya akong pakainin.

"What did you name your duck?" Tanong niya.

"Haru." I said. Haru gave us a happy quack. Natawa kami ni Elijah.

"Shit." He murmured. "Wait, don't move." Sabi niya. Kumuha siya ng tissue at lumapit sa mukha ko para punasan ang labi ko. Sa sobrang lapit niya ay naririnig ko yung pagtibok ng puso ko. I looked away instantly.

"You're taking my personal space." Sabi ko sakanya habang nakatingin parin sa ibang direksyon.

"I'm sorry. Here." Sabi niya at sinubuan ako ulit ng soup.

I still feel grateful dahil akala ko ay kanya kanya kami ng buhay dito. But two of them decided to actually care about me. This is the only time i've never felt alone.

"Drink water and medicine. Please, wag mong kalimutan." Sabi niya. Tumayo siya at kinuha yung tray para umalis sa kwarto ko.

"T-thank you! Elijah..." nahihiya kong sabi. I don't thank people too much. But i really appreciate his thoughtfulness. He smiled at me and messed my hair.

"Please rest. Wag ka nang magpractice." Sabi niya sakin bago siya tuluyang umalis ng kwarto. I took a nap for a bit para makapagpractice parin ako. I might feel better when i wake up.

—

I woke up and it's already 5:30 p.m. Medyo masakit parin ulo ko but since i'm a performer, the show must go on. I put on some warm clothes dahil nilamig ako bigla. Pagpasok ko ng band room ay laking gulat ko na nandun na silang tatlo.

"Sabi ko sayo magpahinga ka diba?" Sabi ni Elijah.

"Why? What happened?" Concern na tanong ni Noah.

"Ah, wala. I wasn't feeling good but i took a nap so i'm good right now." Sabi ko sakanila. Sinamaan ako ng tingin ni Elijah habang si Noah naman ay concern lang na nakatingin sakin. Si Kenji naman ay parang walang naririnig. Okay na ako dun. Wag lang siyang magsalita.

"3.2.1. Cue!" Nagsimula nanaman silang tumugtog. Natrigger ng tunog yung sakit ng ulo ko. Sinimulan ko nang kumanta after ng intro pero hindi ko lubos na maisip na lalong sasakit ulo ko. Hinawakan ko ito. Hindi nakatingin si Noah at Kenji sakin dahil nakafocus sila sa pagsstrum pero ramdam kong nakatingin sakin si Elijah. Nagsimulang magring yung tenga ko. Hinigpitan ko ang hawak sa mic. Tumigil sa pagtugtog si Elijah and before i knew it, sinalo niya ako bago ako tuluyang mawalan ng malay.

—

Elijah

Sabi ko naman dito na wag nang magrehearse pero inuuna ang katigasan ng ulo. Buti nalang ay nasalo ko siya bago siya tuluyang mahulog.

"Anong nangyari?" Tanong ni Noah at agad na tumulong para ilapag si Zora sa couch. Agad namang lumabas si Kenji.

"San pupunta yun? Di pa tapos ang rehearsal." Sabi ko.

"Let's call it off. Kelangang magpahinga ni Zora." Sabi ni Noah. Bumalik bigla si Kenji na may dalang maliit na twalya at maaligamgam na tubig.

"Tabi." Sabi nito tsaka piniga ang twalya para ilagay sa ulo ni Zora. Anong nakain nito? Parang nung isang araw lang inaaway nito si Zora pero ngayon inaalagaan niya naman.

"Ako na." Pagpipilit ko. Inagaw ko ang twalya.

"Noah, tulungan mo kong buhatin si Zora sa kwarto niya." Sabi ko sakanya. Tumango siya at nagsimulang i-angat ang ulo ni Zora. Kinuha ko naman si Zora sa mga binti niya. Pagdating namin ng kwarto ay agad namin siyang nilapag sa kama.

"Haru, dito ka muna." Sabi ko matapos kong kunin si Haru at nilagay sa itaas ng desk ni Zora.

"Haru?" Nagtatakang tanong ni Noah.

"Uh— yun yung pinangalan ni Zora sakanya nung inaalagaan ko siya nitong hapon." Sabi ko.

"So, kanina pa pala may sakit si Zora?" Tanong ni Noah. Tumango ako. Napabuntong hininga si Noah.

"Kukuha lang ako ng gamot. Pakibantayan mo lang sakaling gumising." Sabi ni Noah bago lumabas ng pintuan. Pinagpatuloy ko ang paglalagay ng twalya sa kanyang ulo.

"What can i do for you at this point." Pagaalala kong bulong sa sarili ko. I've dated so many girls in the past pero hindi ako tinamaan ng ganito ni isa sakanila.