bu şekilde kötü bir şey

23. Bölüm

Tek görebildiği kandı. Duvarları, yeri, ellerini kaplıyor . Onun kanı değildi, onun yüzünden ölen masum çocukların kanıydı. Hepsi konuşamadığı için. Hepsi Bir Arada ona kızdığı ve İzuku'nun acı çekmesini istediği için.

Çaresizce kanı silmeye çalışırken kulaklarında çınlayan silah sesleri hâlâ devam ediyordu. Elleri her seferinde daha kanlı bir şekilde geri döndüğünde ve dehşet çığlıkları kulaklarını deldi.

"Kurtar beni, kurtar beni!"

"Lütfen bayım! Bir şey söyle!"

Ama tüm bunlar İzuku ve bu çocuklar dışında herkes için bir şakaydı. Annesi ve babası onu dizlerinin üzerine indirdi. Hepsi konuşamayacağını biliyordu - dilsiz olduğu için değil - ama ağzı tıkadıkları ve ellerini birbirine bağladıkları için. Çığlık bile atamadı. Hareket edemiyordu. "Lütfen,"

'Lütfen. Lütfen. Kurtar beni. Kurtar beni.' İzuku, ebeveynlerinin elinden aldı ama sıkı sıkıya sarıldılar. Tuhaflık bastırıcıları ayak bileklerinin etrafındaki Quirk'i çocukları kurtarmak için kullanmayı imkansız kılıyordu. İşe yaramazdı.

Gözlerinin kenarlarına gözyaşları damladı ve ilk çocuk ilk atışta zamanında düştüğü için ürktü.

Bir oğlanın cesedinin yanındaki küçük kız kustu. İzuku'nun yüzüne kan sıçradı ve o noktada donakaldı, gözleri önünde ölü cesede yanıyordu. Onun hatası. Onun hatası. Bunların hepsi onun hatasıydı ve o ölseydi bunların hiçbiri olmazdı.

Sırada kız vardı ve onu daha çok kan kapladı. All For One silahını yeniden doldururken ve son çocuğa doğrulttuğunda kendisinin gevşediğini hissetti. Çığlık ve yalvarma vardı. Gözyaşları ve kan vardı.

Üç çocuk cesedi. "Izuku'yu görüyor musun?" All For One fısıldadı, ayakkabıları çocukların kanıyla kırmızıya boyandı. "O çocukları kurtaramazsın. Ölümleri senin elinde. Sen ne tür bir kahramansın oğlum?"

All For One asla gelmeyecek bir yanıt bekledi. Izuku odadaki üç küçük bedene boş gözlerle baktı ve hiçbir şey kaydedemedi. Çok fazla kan vardı. Ve bu onun hatasıydı. All For One, İzuku'nun yüzünü kavradı ve onu İzuku'nun nefesini yanağında hissedecek kadar yaklaştırdı.

"Kesinlikle. Asla bir kahraman olmayacaksın. Sen bir katilsin. Bir casusun. Sen bir hainsin"

Gözleri açıldı ve anında ayağa kalktı.

O neredeydi? Ne oluyordu?

Beyninin onu yakalaması ve neler olduğunu hatırlaması biraz zaman aldı. USJ saldırısı. Sağ. Yan tarafı ağrıyordu ama annesine gözlerini kilitlediğinde bunun bir önemi yoktu. Ve sonra babası.

Ve Prototip-Nomu. Planın dışında olmayan canavar. Kılıcına uzandı, ancak kaybolduğunu gördü. Gözleri genişledi ve çılgınca etrafına baktı. Izuku, düşürmüş olması gerektiğini anladığında kalbinin boğazına atladığını hissetti.