4. Bölüm: "Bugünlük."
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Umarım beğenirsiniz, yorumlarınızı heyecanla bekliyorum.
Güzel okumalar! 🤍
🌸
Bölüm şarkısı: Echos - Guest Room
🌸
Bakışlarımı, dakikalardır izlediğim sokaktan çekip birkaç saniye boyunca evin içinde gezdirdim.
Derin bir nefes aldıktan sonra, tekli koltuğa yürüyüp oturdum ve gözlerimi kapatıp bir süre bekledim.
Arın'a sabah başımda bitmemesini söylerken, kendine kahvaltı hazırlarken o iğrenç sesiyle şarkı söylememesi için uyarmayı es geçtiğim için kendime mi kızmam gerekiyordu yoksa ona mı, gerçekten emin olamıyordum.
Uykumdan uyandığım için yanına gittiğimde bana öyle masum bakmıştı ki, elime aldığım ilk kaşıkla alnına sertçe vurmuştum. Vurduğum için mutlu olmasaydı, sinirim belki biraz azalırdı ama maalesef ki o, beni çıldırtmak için vardı.
"Salak..." diye mırıldandım başımı hafifçe iki yana doğru sallarken. "Çocuk musun sen de her şey için seni uyarayım ben?"
Kollarım göğsümde bağlı bir şekilde oturduğum yerde, tek bacağımı kendime doğru çekmiştim ve yere basan ayağımla da ritim tutuyordum.
Canım hiçbir şey yapmak istemiyordu ve bugün zaman bir türlü geçmek bilmiyordu.
Birkaç dakika boyunca, o pozisyonda oturmaya devam ettim ama sonrasında oturduğum koltuktan kalkıp bugün aldığım eşyalarımın olduğu odaya doğru yürüdüm.
Arın, beni uyandırdığında geri uyuyamadığım için kendisine yaptığı tostu alıp yedikten sonra alışveriş yapmak için onun evinden çıkmıştım. İhtiyacımın olabileceği şeyleri aldıktan sonra Arın'ın evine geri dönüp eşyalarımı yıkamıştım. Bunları yaparken yalnızdım çünkü Arın'ın okulu vardı ve bu benim için bir bakıma iyi olmuştu çünkü bazı günler, onun enerjisi gerçekten de beni çok yoruyordu ve ben bugün yorulmak istemiyordum.
Eşyalarımı kuruttuktan sonra içine yerleştirdiğim bavulun yanına geldikten sonra, bugün giyeceklerimi seçmek için eşyaları karıştırırken, "Umarım oradasındır," diye mırıldandım.
Siyah, kadife tulum elbiseyi ve koyu yeşil kazağı köşeye ayırdıktan sonra üzerimdeki kıyafetleri çıkartıp ince, siyah çorabı giydim. Kazağı ve tulum elbiseyi de giydikten sonra halka küpelerimi de taktım. Çantama uzanıp eklem yüzüklerimi de parmaklarıma geçirdikten sonra, göğsümün biraz altına gelen saçlarımı hızlı bir şekilde taramaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYKIRI ÇİÇEK
Fiksi Umum03.02.2021 Vazgeçme düşüncesi zihne bir kere düştü mü, yokluyordu bütün gerçekliklerini. Yavaş yavaş yapmıyordu, canını acıtacak kadar hızlı ve sert yapıyordu ama sen yavaş yavaş hissediyordun. Zihni ele geçiriyordu, başka düşüncelere dalmana izin v...