Woo, San ve Suho kahvaltı için masaya geçtiler. Masada kimseden hiç ses çıkmıyordu. Birden San konuşmayı başlattı;
-Siz nereden tanışıyorsunuz?
+Aynı lisede okuduk, ya siz?
-Aynı şirketteyiz
+Aa doğru ya Woo söylemişti
-Çok yakınsınız sanırım
+Eskiden daha yakındık ama evet hâlâ yakınız..
-Nasıl yani?
+Orasını boşver.
Woo konuşmaya dahil oldu.
-Yesenize yemeğinizi, çok konuştunuz hadi birazda yiyin.
İkisi birlikte;
+Anlaşıldııı
Yemek yerken birden San'ın telefonu çaldı, bir arkadaşı ondan köpeğine birkaç saatliğine bakmasını rica etti ve San da hayır diyemedi. Yemekleri bitip masayı birlikte topladılar, bulaşıkları Suho yıkıyordu. San gitmesi gerektiğini söyledi Woo'nun da onunla geleceğini düşündü ama Woo ona sadece nereye gideceğini sordu, kapıya doğru gittiler;
-Suhoo gelir misin?
+Ne oldu canım?
Suho'nun alışkanlık olarak ağzından o laf çıkmıştı.. San, Woo'ya döndü ve soru sorar gözlerle ona baktı.
-Ağzından kaçtı sanırım.. San gidiyor da haberin olsun diye çağırdım
+He evet, özür dilerim. San, yine görüşelim mutlaka
-Kesinlikle
San, Woo'ya dönüp;
-Sen gelmiyor musun?
+Neden geliyim ki? Senin arkadaşın sonuçta
-İstersen gelebilirsin
+Suho'yla bayadır görüşmüyoruz, biraz onunla vakit geçireyim sonra vaktim olursa neden olmasın.
-Peki, nasıl istersen..
+Görüşürüz, dikkatli git
-Görüşürüz, sende dikkatli ol.
San son kez önce Suho'ya sonra da Woo'ya bakıp evden çıktı. Bedenen evet dışarıdaydı ama aklı Woo'daydı. Ya o adamla... Aklına getirmek bile istemediği şeyler istemsizce hep aklındaydı.. Neden böyle hissettiğini düşündü.. En son bu hissi 2 yıl önce bir adam tarafından reddedilmeden önce yaşamıştı.. Yine mi? Bu sefer yine kırılmaktan korkup kaçmayacaktı, Woo farklıydı.. Onunla vakit geçirmeyi çok seviyordu, o yanındayken çok huzurluydu.. San, arkadaşından köpeği almaya giderken Woo ve Suho da evi toparladı.
-Woo, bugün işin var mı?
+Seninle vakit geçireceğimi söylemiştim zaten
İkiside gülümsedi
-O zaman bugün seni bir yere götürmek istiyorum..
+Olur ama nereye?
-Sürpriz olsun.
+Pekiiii
Woo'nun kıyafetleri kirliydi bu yüzden Suho'dan ödünç kıyafet aldı ve onları giyip evden çıktılar. 1 saat sonra Suho aklındaki yere getirmişti Woo'yu. Ama Woo yolda uyuyakalmıştı..
-Heyy, Woo uyan
+Noldu? Nereye geldik?
(Gözlerini ovuşturdu)-Hatırlıyor musun burayı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WooSan Is Real ∞
Hayran KurguHer şey o dans odasında başladı. Ve ayrı evde devam etti.