GİTTİ CANIMIN CANANI
Hayatta her şey vardır. Korkular, acılar, sırtımızı dönüp gidemediğimiz gerçekler... Birde bütün bu siyahlara rağmen kalbimizde çiçekler açtıran, midemizde kelebekler uçuşturan aşk vardır sevgi vardır. İşte Züleyhanın da hayatının bir tarafını korkuları bir tarafını Aliye olan aşkı oluşturuyordu. Alinin biran kendi babası gibi sorumsuz bir baba olacağından korkmuştu ama Ali içinde bulunduğu bu durumdan çıkıp Züleyhaya da oğluna da sahip çıkmıştı. Hayat bu sefer Züleyhaya gülmüştü, oğlu karnında günbegün büyüyordu. Alide gözlerinin içine bakıyordu. Tabi birde Bade vardı. Züleyha Badeyle çok iyi anlaşıyordu, ikinci annesi olmuştu onun. Yarende Alinin belirlediği günlerde gelip Badeyi görüyor ya da Bade annesinde kalıyordu.
Züleyha 6 aylık karnıyla yattığı yerden Aliyi izliyordu. Ali takım elbisesini giydiğinde karısına döndü, Züleyha sabah sabah elindeki çikolatayı yiyiyordu.
-Yavrum sabah sabah midene ağır gelmesin çikolata
Züleyha Alini dediğiyle yüzünü asmıştı.
-Sen kilo alıyorum diye yememi istemiyorsun demi? Zaten çirkinleştim kapılardan zor sığıyorum ama napayım elimde değil Ali çok acıkıyorum.
Ali karısının ağlamaklı bir şekilde söylediklerine kahkaha attı. Yatağa yaklaşık karısını saçlarından uzun uzun öptü. Züleyha aynı anda oğlunun tekmelerini de hissetmişti, gülümsedi.
-Baba oğul nasıl bir iletişim bağınız var anlayamıyorum, sen bana her dokunduğunda o da tekme atıyor.
-İkimizin de ortak noktası seni çok seviyoruz. Ben sana sevgimi öperek gösteriyorum o da tekmeleyerek gösteriyor annesi.
-Siz olmasaydınız ben napardım, sizi çok seviyorum
-Asıl biz seni çok seviyoruz, sen oğlumla benim hayatımızın kadınısın.
-Hadi hadi geç kalacaksın giyin de çık biran önce
-Tamam canım. Haberin olsun Yaren bugün Badeyi alacak kızlara söylersin hazırlasınlar
-Tamam merak etme sen
Züleyha kocasını işe gönderdikten sonra Badenin odasına uğradı. Bade masasında resim çiziyordu. Züleyha da yanına oturdu, çizdiği resme göz ucuyla baktı. Bade anne ve babasını çizmişti. Züleyhayı fark ettiğinde Bade resmi saklamak istedi.
-Noldu güzelim neden saklıyorsun benden resmini
Bade utançla başını önüne eğdi.
-Babamın yanına annemi çizmiştim kızarsın diye sakladım, özür dilerim
Züleyha Badenin saçını okşayıp, saçlarına öpücük bıraktı.
-Ben neden kızayım birtanem, annenle babanın resmini çizmiş olabilirsin bu senin hakkın
-Ama annem babamın karısı değil ki
-Canım annenle baban evli olmamaları senin annen ve baban oldukları gerçeğini değiştirmez ki. Sen olduğun sürece onlar hep bir arada olacaklar.
Bade gözleriyle Züleyhanın karnını işaret etti.
-Peki ya kardeşim doğunca babam beni gönderirse
-Neden göndersin, sen onun kızısın kardeşin de oğlu ikinizde onun biriciği olacaksınız. Babanızın sevgisi ikinize de yeter
Bade biraz olsun ikna olmuştu, yüzünde ki hüzün yerini tebessüme bırakmıştı. Züleyhayla birlikte çantasını hazırladılar. Yarenin gelme saatine yakın avluya çıktılar. Yaren tam dediği saatte gelmişti. Bade hızla annesinin kucağına koştu, Züleyha ise büyüyen karnıyla yavaş yavaş arkasından geliyordu. Badenin sevincini tebessümle izliyordu Züleyha, yanlarına geldiğinde çantayı Yarene verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ESİR ZÜLEYHA 'NIN AŞKI
RomanceSahi nedir sevmek? Bir muma ateş olmak mı yoksa yanan ateşe dokunmak mı? Esir olmuş bir kızın yüreğinin çırpınışıydı bu satırlar. Aşık olduğu adamın kimsesizliğine esir edilmişti, duvarları soğuk bu konakta ölene kadar nefes alacak, yemek yiyecekti...
