PERİ KIZI | TEXTİNG

24

çağanın her şarkısı yaralıyor. çok.

...

Peri Kızı: Aybars ben çıkıyorum şimdi evden

Peri Kızı: Umarım gelene kadar heyecandan bayılmam

Aybars Batur: Bayılma bayılma ben de çok heyecanlıyım ama bayılmıyorum mesela

Peri Kızı: LWNSŞQMSİQMDSMSÖ

Aybars Batur: AŞSMQŞSMLSMQLS

Aybars Batur: Ben de çıkıyorum şimdi 10 dakikaya orada olurum

Peri Kızı: Ben de 15 dakikaya orada olurum

Peri Kızı: Aybars acaba vaz mı geçsek?

Peri Kızı: Ya çok heyecanlıyım bayılacağım şimdi

Aybars Batur: Saçmalama

Aybars Batur: Bu saatten sonra vazgeçemezsin.

Aybars Batur: Şimdi evden çıkıp parka geliyorsun

Peri Kızı: Tamam mı?

Peri Kızı: Tamam

Peri Kızı: Ben geldiğimde sana arkanı dönebilirsin diyeceğim, sen o zaman dönersin

Peri Kızı: Olur mu?

Aybars Batur: Olur görüşürüzz

Peri Kızı: Görüşürüzz

Konuşmadan çıkıp telefonumu pantolonumun cebine koydum. Yavaş yavaş gidiyordum ki oraya olabildiğince geç varayım.

Şubat ayındaydık ama bugün güneşliydi. Ben de o yüzden mont giymemiştim. Sweatimin kapşonunu düzeltip yürümeye devam ettim.

Yaklaşık on beş dakika sonra parka gelince elim ayağım daha da çok titremeye başlamıştı.

Onun arkası dönük bedenini görünce sanki daha da heyecanlanabilirmişim gibi daha da heyecanlandım.

Yavaşça ve sessizce yaklaştım. Derin ama sessiz bir nefes aldım. Yaklaşık üç adım gerisindeydim.

"Arkanı dönebilirsin. Ben geldim." dedim sessizce.

Yavaşça arkasına döndü. Beni görünce gözlerinden anlayamadığım birkaç duygu geçti. Şu an çok korkuyordum. Ve korkumdan daha çok heyecanlıydım.

"Merhaba," dedim. Şu an belki de diyebileceğim en saçma şeylerden birini diyip kendimi rezil etmiştim. Bravo bana.

"Sen miydin gerçekten?" dedi. Çok şaşırdığı sesinden bile belli oluyordu.

Bir an çok korktum. Belki başka birini bekliyordu ama ben çıktım diye hayal kırıklığına uğramış olabilirdi.

"Şey, yani evet benim." dedim ve yüzüne baktım. Kafamı yukarı çıkarmak zorunda kalıyordum çünkü aramızda yirmi santimetre fark vardı.

Utanarak söylemem onun yüzünde çarpık bir gülüş oluşturdu. Gözlerimi ondan başka her yerde dolaştırıyordum. Çünkü çok şu an çok utanıyordum.

"Oturalım mı?" dedi hemen yanımızdaki bankı göstererek. Kafamı sallayarak onu onayladım.

Banka oturduğumuzda gözlerinin üzerimde olduğuna emindim ve çok çekiniyordum.

"Beni sevdiğini ilk nasıl anladın ya da bana yazmaya nasıl karar verdin?" diye sordu. Birden sorunca şaşırmam da anlatmaya başladım.

"Seni ilk 9.sınıfın başında görmüştüm. Yalan yok dış görünüşünü gerçekten çok beğenmiştim ve kendi kendime yakışıklı olduğunu söylemiştim." sessiz gülüşünü duydum.