My dear boy friend

Part 8

انگشتان اشاره و شصتش رو به نخ سیگاری که بین لب هاش بود گرفت و از بین لب های پسر کنارش کشید و بین لب هاش خودش قرار داد

پوک عمیقی گرفت و دهانش رو باز کرد

در حینی که دود رو از حلقش بیرون میداد با صدای گرفته ایی گفت

- گفتم دیگه نکش کریس

پوزخندی زد و در حالی که به منظره‌ی زیبای روبه رواش خیره بود با تمسخر جواب داد

- ببین کی به کی میگه!

کیونگسو اخمی کرد، اما جوابی نداد..درواقع جوابی نداشت که بگه،کریس درست میگفت اون رو تهدید کرده بود دیگه سیگار نکشه وگرنه نه تنها خودش باهاش قهر میکنه بلکه بکهیون هم با خودش متحد میکنه

اما خودش میکشید!

تا یه مدت کریس به چیزی لب نزد اما الان.. توی تراس خونه اش اون رو در حال سیگار کشیدن دید

برای اینکه بحثشون ادامه دار نشه سعی کرد چیزی بپرسه که حواس هردشون از دقایقی قبل پرت کنه

- از بکهیون و چانیول خبر داری؟

کریس نیم نگاهی بهش انداخت و در حالی که ویلچرش رو سمت در خروجی تراس میبرد گفت

- بریم تو، خیلی سرده، درم ببند

کیونگسو هم به دنبال اون از تراس خارج شد و در رو قفل کرد، ساعت حدودا ۹ شب بود و هوا به شدت سرد، وگرنه حاضر نبود دل از منظره‌ی زیبایی که نور ماشین و خونه ها به وحود میاوردند و از تراس بزرگ خونه‌ی کریس به خوبی مشخص بود دل بکنه

کریس به شومینه نزدیک شد

- قبل از اینکه بیای چانیول اینجا بود

کیونگسو هم روی مبل سبز رنگ یک نفره کنار شومینه نشست، کف دستانش رو به آتَش نزدیک کرد و با چشمانی کنجکاو منتظر به دوستش خیره شد

- میگفت بکهیون باز مجبورش کرده برن پرورشگاه دیدن پسره.

انگار ماشین رو هم برده بود تعمییر گاه و گفته بودند هیچ صدمه ایی ندیده،

بک و خودش هم خوب بودن ولی وقتی رفتن ببینن حال اون پسره ایی که نزدیک بوده باهاش تصادف کنند چطوره دیدن از ترس غش کرده اما هیچ صدمه‌ی دیگه ایی ندیده بود.. پسره هم شش یا هفت سالشه

کیونگسو با صدای زمزمه مانندی گفت

- بک هنوز حاضر نیست ولش کنه؟

- چانیول که میگفت وقتی بک فهمیده پسره پرورشگاهیه و داشته از اونجا فرار میکرده دیگه نمیتونه ازش دل بکنه

فکر میکنه پرورشگاه چیزیه شبیه زندان یا جهنم

هر کاری میکنه که چان رضایت بده برن دیدن اون پسره، حتی مربی های پرورشگاه هم بهشون گفتن زیاد به خودشون وابستش نکنن چون ممکنه مدام بهانه‌ی چان و بک رو بگیره