𝔽𝔸𝕂𝔼 𝕃𝕆𝕍𝔼 ❥︎YᴏᴏɴSᴇᴏᴋ (sᴏᴘᴇ)

𝙷𝙾𝚂𝙴𝙾𝙺'𝚄𝙽 𝙺𝙰𝙱𝚄𝚂𝚄

Merhaba herkese.

Bayağı uzun bir bölüm oldu bana göre, eğer sıkılır veya yorulursanız mola verin 
🤭💜

İyi okumalar. Oy vermeyi unutmayın, bir de yorum yapın 💜

✔︎✔︎

Karanlıkta yürüyordu hoseok. Nereden gelip nereye gittiğini bilmeden yürüyordu. Sanki bedenini kendisi yönetmiyormuş gibi adımları kendiliğinden atıyordu sanki.

Etrafı zifiri karanlık, bir yoldaydı. Ne bir canlı, ne bir yerleşim yeri, ne bir ışık vardı.

Saatlerdir durmadan yürüyüşünün ardından, güneş yavaş yavaş kendini göstermeye başlamıştı.

Aydınlanan yola baktı. Kaşlarını çatıp etrafında gezdirdi gözlerini. Nasıl olduğunu bilmese de tanıdık geldi bu yol.

Aklına dolan düşüncelerle gözlerinin dolmasını engelleyemedi. Yaşadığı saniyeler şerit halinde geçiyordu gözlerinin önünden.

Sanki hiç yorulmamış gibi, bacakları hiç yorulmamış gibi hızlandırdı adımlarını.

Minik bir hıçkırık kaçtı ağzından. Bu yol... Ailesinin gözleri önünde can verdiği, biricik oğullarını birbaşına bıraktıkları yerdi.

Kazanın gerçekleştiği yerde durdu hoseok.

Ardı ardına sıralanan gözyaşlarını silme tenezzülünde bile bulunmadı.

Baktı, baktı, baktı...

Tekrar yaşıyordu o anı.

Kulaklarına dolan çığlıklar artık dayanmasını engelliyordu.

Takla atan arabada zorlukla açmıştı gözlerini, saniyelik...

Anne ve babasının kollarını hissetti vücudunda. Savrulmaması için tutuyorlardı.

Bakışlarını bedenine sıkıca tutunmuş kollardan çekip anne ve babasına kaldırdı.

Olacakları hissedip son kez birbirlerine bakıyorlardı ağlayarak.

Sonrası bulanık...

Kulağındaki çınlamayla gözlerini açtı hoseok.

Neler olduğunu kavrayamıyordu. Karnında yükselen sızı, acıyla inlemesine sebep oldu.

Elini acıyan yere atıp nefeslenmeye çalıştı.

Eline değen soğuk cisimle irkildi. Kafasını eğip karnına saplanan şarapnel parçası ve neredeyse kandan sırılsıklam olan kazağına baktı.

Acı tüm bedenine nüfuz ederken nefes almaya çalışıyordu. Fakat her ciğerlerine oksijen çekmeyi denediğinde, karnındaki parça buna engel oluyordu.

Anne ve babası düştü aklına. Kafasını kaldırıp ön tarafa baktı.

Sadece birini görebiliyordu.

Direksiyona düşen babasının; cansız bedeninden kanlar damlıyordu.

-"B-BABAA!"

Gücünün yettiğince bağırıp, gözlerini açmasını bekliyordu adamdan.

-"Babaa!"