𝔽𝔸𝕂𝔼 𝕃𝕆𝕍𝔼 ❥︎YᴏᴏɴSᴇᴏᴋ (sᴏᴘᴇ)

𝙰𝚂𝙸̇𝚂𝚃𝙰𝙽

Merhaba herkese. Olayları bir de Yoongi'nin gözünden okuyalım.

Medyada beyaz ışığı gördüm geldim gibi birşey oldu🤭 Kıskanç aşıklar sizi ehuheu

Oy verdiyseniz geçelim.
Yorum yapmayı unutmayın lütfen.
💜

☻︎☻︎☻︎☻︎☻︎☻︎☻︎

"Namjoon neredesin? Ağaç oldum be oğlum."

"Geliyorum yoongi, geliyorum. Merak etme toplantıya daha var geç kalmayız."

"Olsun biz yinede erken gidelim. Bir an önce gelebilirsen tabii."

"Beş dakikaya oradayım."

"Tamam."diyerek kapattım telefonu. Şu adam bir gün de erken gelse ayağımı kıracağım.

Namjoon'u beklerken sağ taraftan gelen seslerle oraya döndüm.

"Jongin, bırak. İşe geç kalıyorum."

"Eninde sonunda benim olacaksın Hoseok. İstesen de istemesen de. Naz yapmayı bırak artık."

Normalde umarsamazdım ama bu genç adamın yardıma ihtiyacı var gibi görünüyordu. Ya da ben yardım etmek istiyordum. Bilmiyorum.

Aralarına girmemeyi tercih ettim çünkü sevgililer arasında olabiliyordu böyle şeyler. Ama genç adamın gözlerindeki çaresizce yardım dileyen çocuğu görünce, adımlarım benim iznim olmadan ona doğru gitmeye başladı.

"Sevgilim?"
Yanına giderek elimi beline attım ve kendime çektim. Kokusu burnuma dolmuştu. Çiçek gibi kokuyordu.

Çiçek çocuğu yanıma çekmemle Jongin denen herif sağ bileğinden tutarak bana engel olmaya çalıştı. Sinirlenmiş olacak ki oğlanın bileğini iyice sıkmaya başlamıştı. Çiçek çocuğun sol bileğinden tutarak hızla kendime çektim ve onu arkama aldım.

Kulağına fısıldayarak "Seni rahatsız ettiğinin farkındayım. Bozma ve bana ayak uydur."dedim.

Dolan gözleriyle onayladı beni. Gözlerine baktıkça bakasım geliyor ve bir karadelik gibi beni kendine çekiyordu.

"Sen kimsin lan! Hoseok senin nereden sevgilin oluyormuş?"
Bu adam canına susamış olmalıydı.

"Min Holding'in Ceo'su Min Yoongi ben. Asıl sen kimsin de benim sevgilime böyle davranabiliyorsun? Elimden bir kaza çıkmadan defol git buradan!" diye bağırdım.

"Ama dün gece hiç de sevgilin varmış gibi davranmıyordun Hoseok?"

Yüzünde oluşan sinsi sırıtışla bize bakmaya başladı. Cidden sinirlerim hoplamıştı. Farkında olmadan çiçek çocuğun bileğini sıktığım için acıyla inledi. Anında elimi gevşetip yüzüne baktım özür dilercesine.

Gözünden bir damla yaş süzüldü. Canı acımış olmalı. Salak kafam.

Bunu sonraya bırakıp karşımdaki herife döndüm.

"Salak salak konuşmayı bırak ve önümüzden çekil. Bir gece daha yaşamak istiyorsan tabi."

Sönen gülüşünden bunu beklemediğini anlamıştım.

Sokağın başında namjoon'un arabasını görmemle, Hoseok'un elinden tutarak ona doğru yürümeye başladım.

Arka kapıyı açarak Hoseok'un geçmesi için yana çekildim. Ardından da ben bindim. Namjoon dikiz aynasından bana bakıyordu açıklama bekler gibi. Sonra anlatırım manasında başımı salladım iki yana.

Camdan dışarıya odaklanmışken çiçek oğlandan bir hıçkırık sesi geldi. Bakışlarımı ona doğru çevirdiğimde; kapıya iyice yaslanmış, ağlamamak için kendini sıkan, masum bir çocuk görmüştüm.