Leucémie ~seongsang~ ✓

Dört

Yeosang

Siyah pantolonumu bacaklarımdan geçirip, kazağımı da giyindikten sonra, telefonumu ve cüzdanımı alıp sessizce odadan çıktım.

"Nereye?" Seonghwa hyungun sesini tam arkamda hissettiğimde yerimden sıçradım. "Korkuttun beni hyung.." "Nereye gidiyorsun Yeosang?"

Yalan düşün Yeosang hadi bebeğim yaparsın sen.
"İşim var dışarda, ordan geleceğim şirkete."
"Peki, kahvaltı yapalım."

"Hayır teşekkürler." "Yapalım mı demedim. Yapalım dedim, düş önüme."

Dudağımı sarkıtıp peşinden mutfağa girdim. "Dünki gibi kusma sakın!"
Kıkırdayıp başımı iki yana salladım. "Hyung ama beni çok zorladın! Ben o kadar şeyi normalde bile yiyemem."

"Normalde bile? Zaten normalsin Yeosang." Hm hm layıp çubukları elime aldım ve yemeğe başladım.

Bir kaç lokmadan sonra midem yine atağa geçerken çubukları yavaşça bıraktım. "Devam et." "Kusarım hyung! Hem... hiii geç kaldım!"

"Nereye? Ben götüreyim seni." Senin götürmen benim nereye gittiğimi görmen demek. Neyse.
"Hyung gerek yok annem arabasını gönderdi. Tek  giderim, teşekkür ederim yemek için..." uzanıp yanağını öptüğümde gülümsedi ve başını salladı.

"Önemli değil güzelim iyi ol yeterki."
Güzelim mi dedi o? Dedi valla

"G..görüşürüz."
Hızla evden çıkıp elimdeki montu giyerken yolun karşısına geçip arabaya bindim.

Gidiyor musun?

Evet annem

Araba geldi mi akşam?

Evet anneciğim teşekkür ederimmmm

Beni haber et oğlum

Tamam annecim

•

"Yani benim vitaminsiz olduğumu ve bu morlukların o yüzden belirdiğini mi söylüyorsunuz?" Başını sallayıp bana şirince gülümseyen doktorumu başımla onayladım.

"Yani vitamin kullanınca geçecekler mi? Peki kilo alacak mıyım?" "Elbette alacaksın. Zaten kilo kaybında bu yüzden büyük ihtimalle.. söylediğine göre bir sağlık sorunun yok."

Mide bulantılarım, baş dönmem ve bayılmalarım dışında evet bir sıkıntım yok.
"Evet öyle... teşekkür ederim."

"Haftaya görüşmek üzere, kabusların devam ederse beni arayabilirsin." "Teşekkür ederim ararım mutlaka."

Odadan çıkıp elimdeki kağıdı boş boş salladım. Umarım bu vitaminler iyi gelirdi.

•

Eczaneye uğrayıp ilaçları aldıktan sonra arabaya binip tekrar şirkete döndüm. Bu gün pratik günüydü. Son çıkarcağımız şarkımız için bir kaç dans provası ardından da zaten bir kaç güne şarkıyı yayınlayacaktık.

Arabada ilaç kutulanırı ön koltuğa döküp hangisini içmeme karar verirken, yani üzerindekileri okurken.
Camım tıklatılmıştı. Hızla cam tarafına döndüğümde Yunho'yu görmem bir olmuştu. "Korkuttun beni hyung." "Ne onlar?"