N'oluyor burada lan. Önce ablam sonra abim şimdi de babam mı yaşıyordu. Olayların şokuyla hemen peşinden koştum. Zach'te peşimden koşuyordu.
Ancak izini kaybetmiştim. Bir anda ortadan kaybolmuştu. Aklıma gelen bir fikirle geri döndüm. Okula doğru gitmeye başladım. Zach'te peşimden geliyordu.
Zach''ne oldu?''
''Babamın görüntülü mesajında ablamın ölümü var. Babam kolyelerimizi biz doğunca taktı. Yangını tahmin etme şansı yok. Yani anlayacağın babam bu mesajı daha sonra oluşturdu.'' O sırada çoktan odaya gelmişlerdi. Direk konuya girip herşeyi anlattım. Yani mesaj olayını anlattım.
''Evet şimdi babam bizim kolyelerimizi ne zaman aldı?''
Tyler'' Yangından sonraki gün Allison hasta yatarken kolyesi boynunda değildi. Ben de yangında düşmüştür diye düşündüm. Sonraki gün benimde kolyemin olmadığını farkettim. Evde aramaya başladım. Allison'un yatağının yanında yerde ikimizin kolyesi vardı. Sürekli yanında durduğum için pek kafama takmadım. Allison'un kolyesiyle kendi kolyemi yerine taktım. Demekki o ara almış.''
''Benimkini nasıl aldı?''
Joseph''Hastanede olabilir. Yangından sonra seni hastaneye götürdüğümüzde başında nöbetçi olarak beni bıraktılar. Benimde başında beklerken içim geçmiş uyuya kalmışım. O ara almış olabilir. Sabah da geri koymuştur.''
''Yuh ya babam dibimize gelmiş, ruhumuz duymamış. Neyse Joseph üzülme ödeştik. ''
Joseph'' Nasıl ödeştik? Ben hatırlamıyorum.''
''Boşver yaa geçmiş geçmişte kaldı. Deşmeyelim geçmişimizi geleceğe bakalım. Hepimiz için en hayırlısı''dedim konuyu değiştirmek için. Ablam anlamış olacak ki güldü. Ne var yani Joseph'i küçükken parkın kanalizasyon deliğine düştüğünde normal birşey gibi onu orda bırakıp eve geldiysem. Gayet normal bence. Tamam biraz normal değil kabul ediyorum. Ancak Joseph'in bunları öğrenmesine gerek yok.
''Neyse ne işte yaa konuya dönelim biz bence.''
Tyler''Zo konu açıklığa kavuştu. Babamın kolyelerimizi nasıl aldığını öğrendik. Hem iyiki de almış bence yoksa bunları öğrenemezdik. ''
Allison''Bak işte bu konuda haklısın canısı''
Tyler''Ooo küçük kardeşim bana iyi bir şey söyledi. Vayyy senden bu lafları da mı duyacaktık. Çok duygulandım'' dedi. O sırada odaya annem girdi. Annemim elinde birkaç dosya vardı. Yoksa düşündüğüm şey mi? Kızlara döndüm ve sinsice gülümsedik. Aynı anda konuştuk.
''Görevimiz nedir müdüre Hanım? '' Annem tepkimize güldü.
Annem'' Hazırlanın kızlar çünkü Boston'a gidiyoruz''
''Harika şimdi bize kimliklerimizi ver.'' Annem ablam ve abim hariç hepimizin eline birer dosya verdi. Olacağımız kişinin bilgileri bu dosyada yazıyordu. Ablamların gelmeme nedenlerini tahmin edebiliyordum o manyaklardan biri onları görürse öldürmeye çalışabilirdi. Ayrıca ablam şuanda ölü biri eğer onu tanıyan biri onu görürse biteriz.
''Eee anne ne zaman yola çıkıyoruz.''
'' Eğer isterseniz bugün çıkabilirsiniz. Orda seni dayın karşılayacak. Operasyon 2 gün sonra gerçekleşecek.'' Bayağı bir süredir operasyona katılmadığım için mutluydum. En son yaz tatilinden iki hafta sonra gittim.
Annem'' Orada sizi dayın karşılayacak. Hem hasret giderirsiniz'' dedi. Umut dolu gözlerle ona baktığımda
Annem''Ve evet dayının dolabında değişeceksiniz. '' dediğinde sevinçle sıçradım. Erkekler tuhaf bakınca
''Dayımın kimlik değiştirme dolabını çok severim süperdir.'' Dedim ve odalara doğru yürümeye başladık. Küçük birer çanta hazırlayıp özel jete bindik. Bekle beni Boston ben geliyorum.
Bölümü normalde daha erken yazmıştım ama nasıl olduysa yarısından fazlası silinmiş. Bende tekrar yazmak zorunda kaldım. O yüzden biraz gecikti kusura bakmayın.
Multide Zoey'nin annesi yani müdüre var.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizemli Akademi
Aksi+TANITIM+ New York'ta bir ajan okulu.... sadece kızların gidebildiği, taa ki bugune kadar... öğrenci değisim programıyla ''kalıcı'' olarak gelen 100 erkek öğrenci... Fransa'dan onları nelerin beklediğinde habersiz ayrıldılar. herkes o okulu özel bir...