"Ooo!Peri hanım da gelmiş."dedi alayla Mert.
"Bak artık mafyalık yapmıyorum.Bir ay önce bırakmıştım."
"O öyle olmuo işte, sen gidince düzen bozuldu.Bi çocuk senin yerine geçmeye çalışıyo güya adam toplamış o sokak ona aitmiş.Ya durum acil."
"Kim o lan.Ben size emanet etmiştim orayı ne güzel sahip çıkmışsınız."diye bağırdım.Korkmuştu biraz ama çok sinirlenmiştim.Ha size söylemeyi unuttum ben bir ay öncesine kadar mafyaydım.Ayağa kalkıp seke seke montumu almaya gittim.Montumu giydim.Mert şaşkınca bana bakıyodu.
"Öyle bakmasana yardım et."dedim alçılı bacağımı göstererek.Anlaması on saniye fln sürdü.
"Nereye?"diye sordu.Anlamamış salak.
"Geri dönüyorum.O sokağın sahibi kimmiş göstereceğim."dedim kararlı ve ciddi sesimle.Mert yanıma yaklaştı sırtıma vurmaya başladı.Bi an ciğerlerim çıhtı sandım valla.
"Helal Peri senden de bunu beklerdim zaten.Adamsın, kankilerin dibisin."dedi.Bana baktı gülümseyerek bende gülümsedim aynı anda kahkahayı bastık.Bir süre kahkaha attıktan sonya Siyam caddesine doğru yol aldık.
"Mert, adamlarını topla ve benim geri döndüğümü söyle."dedim ve aslında korumam olan ama daha çok kankim olan Ulaş'ı aradım.
"Alo."diye açtı telefonu.
"Alo Ulaş lafı pek uzatmıycam ben geri döndüm.On dakika sonra Siyam caddesinde ol adamlarla beraber."dedim bir nefeste ve cevap vermesine izin vermeden telefonu suratına kapattım.Teallam ya gecenin köründe beni uğraştırıyolar.
"Adamlarımı topladım biraz sonra burda olurlar."dedi Mert eliyle telefonu göstererek.
İki dakika sonra yaklaşık yirmi siyah spor araba karşımda belirdi.Ne gerek vardı ki bu kadar arabaya ama yinede gururla' işte benim takımım, korksunlar biraz' diye geçirdim içimden.Ya ben neyin kafasındayım zaten içimden söyledim, ne yani içimde bi iç dahamı var? ben yine saçmaladım.Neyse konuya dönelim.Konu neydi ki yaa unuttum işte .Kafamı kaldı.Hah hatırladım konuyu.Herşey de benim bıraktığım gibiydi valla, ne de bi tık ileri ne bi tık geri.
"Hadi gidelim o zaman."dedim ürkütücü, kuğul bi sesle ve tek kaşımı kaldırarak.Aynı filmlerdeki gibi oldu valla.Ya ben bunları içimden düşünüyom allahtan yoksa bu kız neyin kafasını yaşıyo diyerekten bana deli muamelesı yaparlar.Tabi bende onların şaftını kaydırırım da n.y.s.
"Mert ne bakıyon ya ayağım kırık yardım etsene."dedim, daha yeni fark etmişçesine suratıma öcü görmüş gibi baktı.
"Ayağını kim kırdı?"diye çemkirdi.Tövbesteyşın korktum valla şıçradım resmen.Yeni farketti salak.
"Allahım bu çocuk neden geç anlıyo ya ne yaptımda bunu bana gönderdin."dedim bıkkınca ellerimi açıp yukarı bakarak."Ya olum yenimi farkediyon ya."
"Valla şimdi gördüm bunu boşver de kim yaptı sana bunu?"dedi.
"Yolda anlatırım."dedim.
İki dakikalık araba yolculuğunda kısaca özetleyerek durumu anlattım.Arabadan aşağı indim ve önden yürümeye başladım arkamdan da onlar.Ulaş'ta gelmişti.O sağımdan Mert'de solumdan yürüyorduk.Adamlar arabalarından tek tek inip bize katılıyorlardı.Mert
"İşte o çocuk."dedi arkası dönük çocuğu göstererek.
"Hey!Yanlış geldin galiba burası benim mekanım!"dedim.Çocuk bana döndü.Bunun burada ne işi var.Biliyorum hep bu kelimeyi kullanıyorum ama napıyım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLERİMİN İZİNDE
Genç Kız EdebiyatıYeni bir gün, yeni bir başlangıç...Yeni bir ümit, yeni hayal kırıklıkları...Soğuk ve yağışlı bir sabah...Heyecanlı suskun ve cesaretliyim...Uzaklardan gelen, içimde biryerlerde gizlenmiş sadece sesini duyabildiğim bir yabancı karşımda...Yabancı deği...
