ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ

chapter 14

ေမာင္---!

lu;ေမာင္--ဘာျဖစ္လို့လည္း ေမာင္---

ေလာ့ခ်ထားတဲ့ toilet အျပင္ကေန lu စိုးရိမ္တျကီးနဲ့ ေမးေနရွာပါတယိ--

hun မွန္ေရွ့မွာ မတ္တပ္ရပ္ျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ျကည့္ေနရင္း--

hun;ဒါ---ဒါဆို ငါက ငါကျပန္ကိုျပန္ရေတာ့မွာလား---!andwe!!!

မျပန္ဘူး---မျပန္ဘူး ---ဘာလို့ ျပန္ရမွာလည္း--*မျပန္ဘူး---

ဝုန္း---ဂံု---ဂလြမ္----ခြမ္

မ်က္နာသစ္တဲ့ ေဘစင္ေပါကို ရွိသမ်ွ ပစၥည္းေတြကို hun ေပါက္ခြဲပစ္လိုက္သည္။

အား---အာ ဟာ---

မ်က္ဝန္းအိမ္တခုလံုးကလဘ္း မ်က္ရည္ေတြအျပည့္နွင့္---hun ငိုေျကြးေနေလျပီ---

toilet ထဲမွာ hun တစါေယာက္ ငိုေက်ြးေနသလို toilet အျပင္မွာလည္း toilet တံခါးေလးကို မွီလို့ lu မ်က္ရည္ေတြ ေျဖမဆည္နိုင္ေအာင္ တေပါက္ျပီးတစ္ေပါက္---

အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ျကာသြားသည္ မသိ--

အိမ္အျပင္ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ တိတိဆိတ္ေနေသာ ညဥ့္ကာလကို ငွက္ကေလးမ်ား၏ ေတးသီသံတို့ျဖင့္ အစားထိုးကုန္ပါတယ္။

ဂ်ေလာက္---

tiolet door lock ကို ဖြင့္ျပီး hun ထြက္လာေတာ့ ---

hun ေျခေထာက္ေပါကို ပံုလ်က္ကေလး သမင္ေလတစ္ေကာင္ပမာ lu လဲက်လာသည္။

hun;lu--မိန္းမ--

lu ကို ထူမျပီး ျကမ္းျပင္မွ ထေစေသာ္လည္း အခ်ိမ္ျကာျကာေခြလ်က္ေလး ထိုင္ထားသည့္ lu ေျခေထာက္မ်ား မတ္တပ္ပင္ထရန္ အားမရွိေတာ့ပါ။

hun;မိန္းမရယ္--ဘာလို့ toilet ေရွ့မွာ လာထိုုု္င္ေနရတာလညါး---?

lu hun ေခါငး္ေလးနားမွ တစ္ဆင့္ hun ပုခံုးေလးနားကို လွန္းဖက္လိုက္ျပီး--

lu;ေမာင္ရယ္--ဘာေတြမ်ား စိတ္ညစါစရာေတြရွိေနလို့လည္းဟင္--?

hun;ဘာမွမဟုတ္ပါဘုး----ကိုယ္---လာထ--အိပ္ယာထဲသြားအိပ္ရေအာင္ေနာ္---ေအးတယ္ေလ ျကမ္းျပင္က ေတာ္ျကာအေအးမိေတာ့မွာပဲ--