ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ

chapter 27

lu အဖိုးေပးတဲ့ ေဆးကို hun ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္ျပီး---

နာရီကို ျကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၃ နာရီ နဲ့ ၅ မိနစ္---ရွိေနျပီ---

ေဆးေသာက္ျပီးတာနဲ့ တကယ္ကို အဖိုးေျပာတဲ့အတိုင္း wolf ေလးကေန hun အျဖစ္ျပန္ေျပာင္းသြားေလသည္---

lu:ေမာင္---ေမာင္---ဟင့္ ဟင့္---ေမာင္ရယ္---

lu hun ကို ရင္ခြင္ထဲေပြ့ဖက္ကာ အားရပါးရကို ငိုေနရွာတယ္---

lu;ေမာင္ရယ္---lu အနားမွာ ေရာက္ေနတာေတာင္ lu မသိခဲ့ဘူး---ေမာင္ ဒီေတာတြင္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာက်ဥ္ခံစားခဲ့ရမလည္းဟင္--??ေမာင္---

သမီး---အခ်ိန္မရွိဘူး---ျမန္ျမန္ေလးသြားေတာ့ seoul ကို---မွွတ္ထားေနာ္ အခ်ိန္က ၁၂ နာရီပဲ ရတယ္---၁၂ နာရီေက်ာ္တာနဲ့ hun က wolf ျပန္ျဖစ္ျပီး---

lu;nae---nae---harraboji---gamsahamida---

ျဖူေဖ်ာ့ေနတဲ့ hun ရဲ့ မ်က္နွာေလး---ေျခာက္ကပ္ေနကာ ပန္းေသြးေရာင္ ေပ်ာက္ဆံုးေနျပီျဖစ္တဲ့ hun နွုတ္ခမ္းေလးေ

တြ ----အဲဒိအျပင္ ကိုယ္ခႏၶါကပါ တေျဖးေျဖးေအးစက္ေနကာ အားမရွိေတာ့သည့္ hun ကို lu တြဲကာ ကားဂိတ္သို့ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္---

နာရီျကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၄ နာရီ ထိုးျပီ-

-

lu;ကားရယ္ ျမန္ျမန္လာပါေတာ့---

အေနြးထည္အက်ီေလးကို hun ေပါမွာ ျခံုေပးထားရင္း lu အေနြးထည္အျပင္ကပါ hun ကို ေပြ့ဖက္ထားျပီး---

lu;ေမာင္---အားတင္းထားေနာ္--!!jaeba---အားတင္းထားပါေနာ္ ေမာင္---

hun ကေတာ့ ဘာမွ မျကားနိုင္ေတာ့ အသိစိတ္လြတ္ေနျပီ----

---------------------------------------------

hun'oma;သခင္ျကီး----ရွင္ ဒီလိုလုပ္ဖို့ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး----က်ြန္မတို့သားေလးက က်ြန္မတို့အားလံုး ခုလို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျပန္ေနနိုင္ဖို့ ျကိုးစားေပးခဲ့တယ္ မလား---အခု က်ြန္မတို့ဘဝေတြ ဟိုး အရင္ကလို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျပန္ေနနိုင္ျပီပဲကို---ရွင္ သားေလးကို လြွတ္ေပးလိုက္ပါေတာ့---သားေလးခံစားေနရတာ က်ြန္မ မျကည့္ရက္ေတာ့ဘူး---က်ြနိမေတာင္းပန္ပါတယ္---သခင္ျကီးရယ္---သားေလးကို ဒီ့ထက္ပိုျပး မနွိပ္စက္ပါနဲ့ေတာ့ ---