ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ

chapter 21

hun ေပ်ာက္ဆံုးျပီး ၉ ရက္ေျမာက္ေန့ ည ၁၁:၅၅ ---

ရုတ္တရက္ ျကည္လင္ေနေသာ ေကာင္းကင္ျပင္တြင္ အမဲေရာင္ တိမ္တိုက္မ်ားလြွမ္းမိုးလာျပီး----

ေျဖးညင္းစြာ တိုက္ခတ္ေနေသာ ေနြဦးရာသီရဲ့ ေလနုေအးေလးသည္လည္း ----တေျဖးေျဖးနဲ့ --

lu ကေတာ့ အိပ္ယာထကိတြင္ hun ေခါင္းအံုးေလးေပါ ခါင္းအံုးေလးကိုးမွီလ်က္---

ေမာင္---ေမာင့္ကို ဘာလို့ ျပန္မလာေတာ့ဘူးလို့ပဲ ေျပာေနျကတာလည္းဟင္---

ဘယ္သူေတြ ဘာေတြေျပာျကပါေစ တေန့က်ေမာင္ျပန္လာမယ္ဆိုတာ lu ရင္ထဲမွာ ယ႔ုျကည္ေနပါတယ္-----

ေမာင္ ခုခ်ိန္ဆို ဘာလုပ္ေနျပီလည္း--?

ေမာင္ နိုင္ငံျခားမွာဆိုေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို ဒီမွာေန့ဆို ဟိုမွာ ညမ်ားလား--?ေမာင္---

စတဲ့ စတဲ့----

-အေတြးမ်ားစြာနဲ့ေပါ့---

ည ၁၂ နာရီ တိတိ ေကာင္းကင္ျကီးတခုလံုး နီရဲအံု့မိွုင္းသြားျပီး----

ေဝါ----ဝုန္း----

ျပင္းထန္လွတဲ့ ေလျပင္းေတြနဲ့အတူ သည္းထန္လွတဲ့ မိုးျကီး ျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွ္ပဲ---ရြာခ်လိုက္ပါတယ္---

lu လည္း အိပ္ေမြ့ခ်ခံရတဲ့ အတိုင္း ေလျပင္းမုန္တိုင္းေတြနဲံံအတူ hun ေခါင္းအံုးေလးေပါမွာပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္---

HUN ေပ်ာက္ဆံုးျပီး ၁၀ ရက္ေျမာက္ေန့

မနက္ မိုးေသာက္အလင္းေရာက္ေတာ့--

-

ညတိုင္း နွစ္နွစ္ျခိုက္ျခိုက္ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တာ ျကာျပီမို့ ဒီေန့မနက္ေတာ့ lu မနိုးနိုင္ေသးပဲ ရွိေနပါတယ္---

ထိုအခ်ိန္---

lu yar---lu---lu ေမာင့္ကို ကယ္ပါအံုး----lu---

lu အိမ္မက္လိုိလို တကယ္လိုလိုနဲ့ နားထဲမွာ ေမာဟိုက္စြာ ေအာ္သည္းေနတဲ့ hun အသံကို ျကားေနရတယ္----

lu;ေမာင္--!

lu အိပ္ယာက ဘတ္ခနဲ နိုးလာျပီး---