Vakit gece yarısıydı,
Karanlık günahımızı kefenliyordu.
Yağmur vardı dışarıda,
Penceremiz hayata bakıyordu.
Dünyaya sığmayan odamızda,
Göz yordamıyla dudaklarımızı arıyorduk.
Memleketime benzeyen tenine,
Hiç duymadığın şarkılar fısıldıyordum.
Boş bir kağıdın üzerinde sevişiyorduk.
O boş kağıt fotoğraf oluyordu bizimle.
Vücudun yatağıma uzanınca,
Yatağımın üzerinde şiir yazıyordu.
Ve ben seni öptükçe,
Bana yazılmış bir şiiri okuyordum...
