Kalemimin ucunda ki mürekkeb, aklımın ucunda ki kelimeler ve kağıda dökülen harfler hepsinin sonunda sen vardın.
Gecenin en karanlık saatlerinde,
Gündüzün en parlak dakikalarında neden aklımdan çıkmıyorsun ki ?
Bugünde en alçak saatlerden sesleniyorum sana, kafamda kelimeler dans ediyor kendilerini dışa vurmak istiyor sana ulaşmak için çırpınıyorlar.
Zincirledim hepsini çünkü biliyorum ki sana vardıkları zaman hepsinin ölümü gerçekleşicek.
Neden bu kadar vicdansızsın ki ?
Son nefesini veren bir şiirden sesleniyorum sana, aldığı son nefes senin dudaklarından olsun ve vereceği son nefes senin adınla olsun.
