Yazıyorum yine...
Yaz, yaz bitiremedim seni, ne çok sen varmışsın içimde şaşılacak şey doğrusu.
Mecnun beni görse kemikleri sızlar heralde.
Uzun bir yolculuk oldu bu sefer çünkü seni yazıyorum.
Ben uzun zamandır herşeyi sana bağlıyorum.
Bir gün geliceksin göğüs kafesimin içine girip yüreğime doğru diyeceksin ki "buralar hep benim" ve ben sana en içten sevgi ve saygımla diyeceğim ki "ayakda kalma, geç otur yerine" sende tüm ihtişamınla tacını takıp bütün o krallığın saltanatın başına geçiceksin.
Daraldım yine, nefes alamıyorum.
Gelde nefesim ol artık.
Özledim diyorum ve inan bu çok büyük kelime.
Ne kadar çok özlediğimi bir bilsen
Utanır,
Nefes olur gelirsin.
Utanmana da gerek yok,
Nefes olmana da,
Gel yeter.
Gerisini ben hallederim.
