O müzik kutusunun içinde çalan şarkılarla ya da arkalı önlü şiirle doldurduğum kâğıt parçalarını okuyarak uyumayı da bıraktım. Azalttım artık her şeyi; küllükten sigara izmaritini, yemekten tuzu ve de kendimden yalnızlığı... Seni, bir tek seni fazlaca ezberlettim kendime. Dün çoktun, bugün ise daha çok. Muhtemelen en çok da yarın hayatımda olacaksın... Belki üzeceksin beni. Üz! Belki de ben bilmeden kıracağım seni. Kırılma! Sahi sen alışabildin mi bana? Merak etme alıştıracağım seni; yanıma, yarınıma, hayatıma...
