Bu sabahda yatağımdan kalktım elimi yüzümü yıkadım, hazırlandım ve otobüs durağına çıktım, otobüse bindim ve her zaman gördüğüm kızları yine gördüm ama sadece gördüm onlar bana baktı ben onlara sadece baktık yani. Başlamadan biten bi aşk işde böyle bir şey. Platonik değil belkide belki karşılıklı hiç değil ama bunu denemeden bilemeyiz değil mi ? Ve bir sabah daha boşa gitti. Ve öğlende bu gidişle boşa gidicek ve yine yanlız başına girilecek o yatağa yine tavan tek dostun olacak sonunda istemediğin bir hayata yanlız olarak yine uyanacaksın. Bu işe bu gidişe bir dur demek lazım. Bazen insana sadece 2 saniyelik deli cesareti lazım. Bu hayatı ben seçmedim bu hayat beni seçti ve böyle devam edicekse bugünün yarından çıkarı ne ?
