Kaçırdığımız sabahlara ciddi bir özür borçluyuz, beraber uyanmadığımız bütün sabahlar...
Bir şey eksikti, vardı yeryüzünün haberi
Yanımızda başka bedenler
Aklımızda başka hayaller
Ama aynı güneş aynı gökyüzü
Ve sen büyürken kimsenin fark edemediği yerlerde
Gözlerini anlamsızca dikerken en yükseklere
Durmaksızın seni düşündüğümü söylemem doğru olmaz..
Ama günün başka kimselere anlamlı gelmeyen anlarında
Bazen onu elli geçe mesela
Bazen ikiye altı kala
Çorabımın tekini ararken ya da
Kaç yumurta kıracağımı düşünürken tavaya
Mütemadiyen seni düşündüğümü söyleyebilirim
Sevgilim denmez artık uzakda ki sevgiliye
Sevgilim denmez çok ayıp, ama sevdiğim diyebilirim
Sevdiğim, belli olmaz saçma sapan bir zamanda bir çocuk gülüşünde ya da eski bir türk filminde farkında bile olmadan aklına gelebilirim.
