Bölüm 14 " Albüm "

892 60 12
                                    

Medyadaki şarkı aşırı huzur verici tavsiye ederim

----------------------

"biz sadeceğ arkadağşız Harrğ" dedi Ron sesini inceltip

"Bu kim ben miyim?" dedim kaşlarımı kaldırıp.

"Evet sensin" dedi. Hermione başını kitabından kaldırıp bize bakış attıktan sonra geri kitabına döndü.

"Peki kim bu arkadaş" dedim merakla

"Draco" dedi sesinde bariz bir şekilde belli olan ima ve alayla.

"Evet arkadaşız Ron" dedim bastırarak.

"Hiç arkadaş gibi değilsiniz, sanki şu sahte sevgili olayına kendinizi fazla kap-" sözü kafasına fırlattığım yastıkla bölünmüştü.

"Siz ikiniz" dedi ben ve Mione göstererek. "Harry benim kafamla alıp veremediğiniz şey ne" dedi.

"Boş olması" dedim.

Hermione beraber yumruklarımızı tokuşturduk. (🤜🏼🤛🏼)

"Siz kızları anlıyamıyorum" dedi ve sürekli yaparım diyip ertelediği ödevlerine döndü. (Kendimi Ron yansıttım ehehehe)

Babam elinde bir albümle geldi.

"Bu artık senin kızım" dedi ve gülümseyip benim yanıma oturdu.

"Teşekkür ederim" dedim gülümseyip.

Albümün kapağını açtım. Karşıma çok güzel bir kadın çıktı.

"Annen" dedi Babam fotoğrafa bakarak. Onu hâlâ sevdiği gözlerinden belli oluyordu.

Diğer fotoğrafa geçtim. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

İki tane küçük çocuk yan yana yatmıştı ve ikisinin de yüzü siyah kalemle bıyık ve gözlük çizilmişti.

"Merlin! Dün gibi hatırlıyorum bu sen ve Harry. Annen bana çok kızmıştı" dedi babam gülerek.

Harry merakla başını bacaklarımın üstündeki albüme çevirdi. Oda babam gibi kahkaha attı.

Diğer fotoğrafa geçtim.

"Bu da ne?" Dedim.

Bir geyiğin üstünde iki çocuk vardı. İkiside gülüyordu.

"Bu baban Harry yani animagusa dönüşmüş baban" dedi babam.

İkimizde güldük.

Diğer fotoğrafa geçtim.

İki kadın vardı, kızıl saçlı kadın kucağındaki oğluna gülümseyerek bakıyordu. Yanındaki kahverengi saçlı kadında kızının mavi saçlarıyla oynuyordu.

"Annen çok güzelmiş Harry" dedim.

"Gerçekten güzel" dedi.

Diğer fotoğrafa geçtim.

Siyah bir köpek üstünde de küçük kız çocuğu, çocuğun gözlerinden bile mutlu olduğu belli oluyordu.

"Hiç değilse yetimhaneye gidene kadar mutluymuşum" dedim.

Babam sessizleşmiişti.

Diğer fotoğrafa geçtim. Gözlerim kocaman açıldı.

Her tarafı unla kaplı küçük Allison ve yine unla kaplı onu merdivenlerden aşağı doğru sallandıran Sirius Black

"Ya elinden kaysaydım, ölebilirdim" dedim .

"Yaşadığın için şanslısın Allison" dedi Harry dalgaya vurarak.

𝖠𝗅𝗅𝗂𝗌𝗈𝗇 𝖡𝗅𝖺𝖼𝗄 | 𝐷. 𝑀.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin