[𝐀𝐥𝐥𝐢𝐬𝐨𝐧 𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤]
Nerden buldum bu parşömen parçasını bilmiyorum ama bir şekilde günlüğün ilk sayfası olucak.
Aşk sadece can acıtmak için vardır. Her aşk hikayesi mutlu sonla biter derlerdi sevgilim, ama şu halimize bir bak mutlu olmaya o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Love is cursed."
_________
Herkesin gözünde Hogwarts ilk günü muhteşemdi.
Bir kaç kişi dışında...
Âdeta cehennemi yaşarken duygularıma yön vermekte zorlanıyordum. Ani duygu değişimlerim korkulcak cinstendi.
Bir mutlu, bir öfkeli olabiliyordum. Şuan ki duygunun farkındaydım ama. Öfke...
Kendimi dizginlemek konusunda çok iyi olduğumu düşünüyordum, bu güne kadar.
Öfkeme yenik düşmek istemiyordum. Sınırlar vardı, aşılmaması gereken sınırlar. O sınırları fazlasıyla aşmış bulunmaktaydım.
"Allison?" Başımı hızla Harrye çevirdim. Altın üçlü bakışları direk bana baktığında omuz silktim.
"Sana sesleniyorum ama duymuyorsun." dedi Hermione. Başımı belli belirsiz sallarken gözüm ilerimizde ki iki kişiye takıldı.
"Üzgünüm bu aralar biraz dalgınım. Siz trene geçin ben hemen gelicem" dedim ve konuşmalarına izin dahi vermeden hızla yanlarından ayrıldım.
"Pans?"
Donuk bakışları bana döndüğü anda âdeta parladı. Adımlarım hızlanırken kollarımı boynuna sarıp sıkıca sarıldım.
"Üzgünüm..." Harfler ağzımdan tek tek döküldü. Benim gibi oda zorla yutkunduğu sırada dolan gözlerini bana dikti.
"Denedim... Ama senin kadar güçlü değilim" söylediği kelimeler teker teker zihnime otururken gözümden bir damla yaş yanağımdan aşağı doğru süzüldü.
"Canın çok yanmıştır" ağzımdan kaçan cümle ile bakışları dikkatli bir şekilde beni izlemeye koyuldu.
Ağzını araladı ancak geri kapattı, sonra tekrar araladı ve tekrar kapattı.
Beni kenara çekerken gözlerinden daha fazla yaş aktı.
Yüzümü elleri arasına alırken "Allison... Sen." dedi.
Bende onun gibi yüzünü ellerim arasına aldım. "Seni bundan kurtaramadığım için gerçekten çok üzgünüm."
Başını sağa sola salladı. "Bana neden söylemedin. Be-ben senin yanında olmaya çalışırdım." Kafasına vurdu. Onu tutamadım. "Seni fark edemedim. Göremedim."
Saçlarına giden ellerini tuttum. "Sakın. Sakın kendine kızma. Bir tercih sunuldu, tercihim ise buydu. David için değerdi."
