Yetim hanenin koridorları bir o kadar sessizken sokak yağan yağmur sayesinde bir o kadar gürültülüydü.
Hava kararmasına rağmen yetimhanede ışıklar açılmıyordu. Odayı sadece ay ışığı ve aydınlatmada başarısız küçük mum ışığı aydınlatıyordu.
Yatağın altına uzanıp kendime doğru çektiğim kutudan defteri kucaklıyıp yatağa attım.
Sekiz defteri her gece olduğu gibi tekrardan önüme dizdim. Gördüğüm anlam verilemez görüntüleri yazdığım bu defterleri inatla hem saklıyor hemde bir o kadar yakıp kurtulmak istiyordum.
Altı numaralı defteri elimde bir kaç kez arkasına çevirip baktım. Parmaklarım bir kaç sayfasında dolaşıp birinde durdu.
"Albus Dumbledore."
"İsmim geçti yanlış duymadıysam eğer" camın kenarında duran yaşlı adama şaşkın ve tırsmış bir şekilde baktım.
"S-siz n-nasıl girdiniz" dedim titriyerek.
"Nasıl girdiğimi sende biliyorsun Allison."
"Benden ne istiyorsun" bacaklarım bunun gerçekliğine karşın öylesine çok titriyordu ki yarı başlığından destek alma ihtiyacı duymuştum.
"Burdan gitme zamanın geldi ha?" Elini bana uzattı. "Bunun anlamını biliyorsun."
Nefesimi sesli bir şekilde verdim.
Bana uzatılan eli tuttum ve zemin ayaklarım altından kaydı. Dumbledore ofisinde belirdiğimizde elini benim elimden kurtarıp masasına doğru ilerleyip oturdu.
Peşinden bende giderek karşısına oturduğunda konuşmaya başladı.
"Bayan..."
"Wade efendim"
"Uhhh... Bayan Wade saçınızın önündeki mavilikler ne zamandan beri var"
"Kendimi bildim bileli...açıkçası sebebini bende merak ediyorum "
"Cevabını bildiğim bir soru olsaydı emin olun cevaplardım bayan Wade "
"Profesör bir şey sormak istiyorum " Dumbledore düşünceli bir şekilde baktı "annem ve babam trafik kazasında ölmedi değilmi" Dumbledore sanki ne diyeceğini düşünür gibi kısa bir süre duraksadı
"Hayır"dedi ve devam etti "Anneniz çok beyazdı ama kardeşi o aksine çok siyahdı" anlamamış ifadelerle baktım. "Bayan Wade yazdığınız şeyler fazla normal sayılmaz eğer ki izniniz olursa zihinbend yapmak istiyorum" olumlu şekilde başımı salladım ve gözlerim bir anlığına karardı ve karşımda şok geçirmiş bir şekilde duran profesör Dumbledore baktım
"Profesör iyi misiniz?" dedim yerimden kalkarken
"Evet , evet iyiyim" soluk bir ifadeyle "gördükleriniz sizi pek memnun etmedi galiba" profesör Dumbledore sorumu cevaplamak yerine başka bir konu açtı "Bayan Wade doğrusu size vermek istediğim çok özel bir hediye var" hafif bir gülümsemeyle "hiç birinden hediye almadım doğrusu" Dumbledore duymamazlıktan gelerek çekmeceden bir kutu çıkarttı ve bana doğru uzattı kutunun kapağını yavaşça kaldırdım. Yılan derisi işlemeli siyah bir asa , Dumbledore kutudaki asayı aldı ve bana doğru uzattı . Asayı elime alıcakken çok tuhaf hissettim , asayı elime almamla odada bır ışık belirdi Dumbledore gülümsüyerek "bu asa annenindi " gözlerim dolmuştu , peki ikiside nasıl ölmüştü yada babam hayattamıydı , o kadar çok sorum vardı ki .
"Saat geç oldu bayan Wade sizin için ayırdığım odaya gidip dinlenin ve okula 3 yılından başlıycaksınız haberiniz olsun okul kitaplarınız ve cübbeniz odanızda eminimki 2 yılında es geçmemize rağmen zorlanmıycaksınız ben size odanıza kadar eşlik ediyim"
Koridorlardan geçiyor ve ben her detayıyla büyüleniyordum kim bilirdik benim gördüğüm şeylerin gerçek olabileceğini .
Profesör Dumbledore odaya doğru elini uzattı "dinlenin Bayan Wade yarın okul açılıyor biliyorsunuz" başımı onaylar şekilde salladım. Ve hayır yarın okul açıldığını bilmiyordum.
Yatağa uzandım bunlar gerçek mi kontrol etmek için kolumu cimcikledim ve gerçekdi o yetimhaneden kurtulduğunu sevindim hemde çok sevindim . Ama hâlâ kafam Dumbledore dediklerindeydi annemin bir kardeşi varmış ve siyahmış acaba kötümü demek istemişdi . Herneyse bence uyumalıyım ve yarın olucaklardan dolayı heyecandan kıpırdanmayı kesmeliyim ama yarın binam belli olucaktı ve ben kesinlikle Slytherin istiyordum.
Yatağımın içine girdim ve ilk defa gülümsüyerek uykuya daldım.
Kısa oldu biliyorum ama ilk bölüm için belkide 10 15 defa yazdım ama başlamak gerçekten benim için zordu ikinci bölümü en yakın zamanda atıcam 'bunu günün hangi saatinde okuyorsanız günaydın iyi geceler diliyor ve iyi bir gün geçirmenizi diliyorum 💚'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝖠𝗅𝗅𝗂𝗌𝗈𝗇 𝖡𝗅𝖺𝖼𝗄 | 𝐷. 𝑀.
Hayran Kurgu[𝐀𝐥𝐥𝐢𝐬𝐨𝐧 𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤] Nerden buldum bu parşömen parçasını bilmiyorum ama bir şekilde günlüğün ilk sayfası olucak. Aşk sadece can acıtmak için vardır. Her aşk hikayesi mutlu sonla biter derlerdi sevgilim, ama şu halimize bir bak mutlu olmaya o...
