Karşımdaki oğlana biraz daha baktım. Bu oydu ağaçların arasında gördüğüm oğlandı
"Sen sapık gibi beni izliyen oğlansın" gülüp "sapıklık demeyelim ona sadece seni korumak için seni izliyordum" kaşlarım çatıldı "neden?" dedim.
"Bunu açıklıycam ondan önce benimle gel" tereddütle peşinden ilerledim.
"Bir insandan daha hızlısın" bana bakmadan "Bunu sende yapabilirsin sadece odaklan ve hızlandığını hayal et" dediğini yapınca aramızdaki fazla bir mesafe açılmıştı oda hızla benim yanıma geldi.
(Vampir gibi fışık fışık gibi fazla hızlı gidemiyorlar sadece insanlardan daha hızlı)
Şaşkınca yüzüne baktım sonra gülüp "zaten ucubeydim şimdi daha fazla ucube oldum" oda gülüp "hayır öğrenılince ucube olduğunu düşünmeyi bırakıcaksın" hafifçe güldüm.
Ahşap bir evin önüne geldik bir kadın ve bir adam vardı. Adam kaşlarını çatmış kim olduğumu sorgulayan bakışlar atıyordu , kadın ise aksine şefkatle bakıyordu.
"Baba bu şey ismin ne?"
"Allison"
"Baba bu Allison şu geçen Alfa'nın saldırdığı ve şey galiba dönüştürdüğü kız" adamın çatık kaşları eski haline gelmiş ve gülümsemeye başlamıştı, elini uzatıp "bana Jak de Allison bu da oğlum David" gülümsedim "memnun oldum" kadın kahverengi saçlarını sallıyarak yanıma geldi ve sıkıca sarıldı. İlk başta şaşırsam da sonra bende sarılmıştım.
"Bende Mery tatlım" dedi yüzümden hiç düşmüyer gülümsemeyle "memnun oldum Mery" dedim.
Kenardaki ateşin etrafındaki sandalyelere oturduk.
"Şu dönüştürme meselesi ne?" dedim direk konuya girerek. Jak sesli bir şekilde nefesini verip "o Kurt seni ısırmış olmalı ama acı çekmediğine göre yaran çok hızlı bir şekilde iyileşmiş" David araya girerek "evet ben onu bulduğumda yarası çok hızlı bir şekilde iyileşiyordu"
"Yani ben bir Kurt olabilir miyim" dedim. ikisi de başını sallıyınca bir sağa bir sola gitmeye başladım.
"Merlin! Ben ne yapıcam?!" dedim David kolumdan tutup beni geri oturttu "bak ben ve babamda Kurtuz yani biz sana öğretiriz ancak diğer kurtların seni iyi karşılıycağını düşünmüyorum" kafamı kaldırıp David baktım "neden?" Bir süre düşündükten sonra "çünkü hem Melezsin ve şuana kadar hiç böyle bir şey olmadı ve annem dışında cadıları fazla sevmezler ve kızsın ilk defa bir kız kurt oluyor" başımı ellerim arasına aldım.
"Hadi gel benimle" diyip elimden tutup ormanın içine sürükledi beni.
Bir yerde durup "şimdi sana dönüşmeyi öğreticem" kafamı salladım. Ve bir anda tırnakları uzamış bir pençeye dönüşmüş, uzun keskin dişleri çıkmış ve gözleri sarıya dönmüştü.
Eski haline gelip "hadi sende yap sadece hissetmem yeterli" başımı salladım. Dediğini yaptım gözlerim eskisine göre her şeyi daha ayrıntılı ve keskin görmeye başlamıştı. Ellerim David gibi olmuştu. Eski halime gelip David döndüm gözleri açılmış bana şaşkınlıkla bakıyordu.
"Hey bir şeymi oldu?" dediğimde kendine geldi ama hâlâ şaşkınlığını üstünden atamamıştı.
"Dün...sana saldıran o kurtu öldürdün mü?"
Hayır lütfen böyle bir şey yapmış olmuyum
Aklıma sürekli bana saldıran kurta saldırmam geliyordu.
David döndüm "benim gitmem gerekiyor" yere koyduğum ok ve yayı alıp koşarak hogwarts gittim. Ok ve yayı büyüyle odama taşıdıktan sonra büyük salına girdim. Çoğu kişi hâlâ burdaydı slytherin masasına geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝖠𝗅𝗅𝗂𝗌𝗈𝗇 𝖡𝗅𝖺𝖼𝗄 | 𝐷. 𝑀.
Fanfiction[𝐀𝐥𝐥𝐢𝐬𝐨𝐧 𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤] Nerden buldum bu parşömen parçasını bilmiyorum ama bir şekilde günlüğün ilk sayfası olucak. Aşk sadece can acıtmak için vardır. Her aşk hikayesi mutlu sonla biter derlerdi sevgilim, ama şu halimize bir bak mutlu olmaya o...
