| Dear Miss Librarian | [ Eleven ] [ Zawgyi ]
အခန္းထဲမွာ ဟိုဘက္ဒီဘက္ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ အခုထိစဥ္းစားလ္ို႔မရေသး...။ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္ဆို အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဦးေႏွာက္ကိုလည္းအံ့ဩပါရဲ႕...။
လက္ထဲကစာ႐ြက္ထဲမွာေရးထားတဲ့ နာမည္ကိုၾကည့္လိုက္ ဟိုဒီၾကည့္စဥ္းစားလိုက္လုပ္ေနတာ အေတာ္ၾကာေနေလၿပီ..။
ေခါင္းကုပ္ရလြန္းလို႔ ဆံပင္ေတြလည္းဖြာလန္က်ဲေနေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕..။ ဒါေပမယ့္ ဦးေႏွာက္ကခုထိ အႀကံဉာဏ္ေကာင္းမထြက္လာေသး...။
သက္ျပင္းခ်တိုင္းသာအသက္တိုရရင္ Son Chaeyoung တို႔ဒီေနရာမွာတင္ငုတ္တုတ္ေမ့သြားေလာက္သည္...။
သူမကိုလက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္းေပးခ်င္တာမို႔ ေခါင္းမီးေတာက္ေအာင္စဥ္းစားေနရျခင္းပင္...။ အျခားသူဆိုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပတဲ့ပစၥည္းတစ္ခုကိုဝယ္ခါနီးက်မွ ေ႐ြးလိုက္မည္ျဖစ္သည္..။
ဒါေပမယ့္ သူမအတြက္ဆိုတဲ့စိတ္က အႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားဖို႔အားေပးေနသလို...။ ပစၥည္းတစ္ခုခုဝယ္ေပးဖို႔ကလည္း႐ိုးလြန္းသည္လို႔ထင္သည္...။ ကိုယ္ကြၽမ္းက်င္တဲ့ ပုံဆြဲေပးဖို႔ကလည္း သူမအတြက္သိပ္မသုံးမဝင္လွ...။
ဒီၾကားထဲ ကိုယ့္အခ်စ္ေတြကိုပါဆယ္ထုပ္ၿပီးေပးရင္ ပုံးဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီးလိုမလဲ ဆိုၿပီး႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ကေတြးမိေသးသည္...။ Son Chaeyoung တို႔႐ူးခ်က္ကေတာ့..။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရႈံးေပးလိုက္ၿပီးအိပ္ရာေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္လွဲခ်လိုက္ေတာ့သည္...။ တစ္ေအာင့္ေလာက္အၾကာ ေစ်းဝယ္ထြက္တဲ့အခ်ိန္ေတာ့အႀကံထြက္လာမွာပါလို႔ေမွ်ာ္လင့္ရင္းေပါ့...။
ေဆာင္းတြင္းႀကီးမွာ ပူထူေနတဲ့ေခါင္းကိုအေအးခံဖို႔ ေရေအးေအးနဲ႔ေလာင္းခ်ိဳးလိုက္ရေတာ့တာပါဘဲ...။
" ေဒါက္ ေဒါက္ "
တံခါးေခါက္သံၾကားတာမို႔ ေခါင္းသုတ္ေနရင္းကထဖြင့္ေပးေတာ့ အျပင္သြားဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီးျဖစ္ေနတဲ့ Momo.. ။
" သြားရေအာင္ေလ Chaeyoung na "
" ဆင္းလာခဲ့မယ္ေနာ္ ၂ မိနစ္ေလာက္ဘဲေစာင့္ "
YOU ARE READING
| Dear Miss Librarian | | Michaeng |
Fanfictionရွှေအိုရောင်ဆံပင်လေးနဲ့ နူးညံ့သိမ်မွေ့လှတဲ့ စာကြည့်တိုက်မှူးလေးဟာ ကျွန်မစာကြည့်တိုက်ကိုနေ့တိုင်းသွားရတဲ့ အကြောင်းအရင်း ..... ။ - Chaeyoung
