Satır arası yorum yapmayı ve bölümü beğenmeyi unutmayın lütfen...
Okuduğunuz saati yazın lütfen
Buraya bir gül bırakalım🥀
Instagram ve Wattpad üzerinden beni takip edin ki bildirimlerden, duyurulardan ve bölümden önceki kesitlerden haberdar olun..
Instagram: liliesyss
Wattpad: liliesys
Bu arada başta okuduğunuz kısımlar geçmişe ait kısımlar. Gülden'in ölümünden sonraki bir yılda neler olduğunu part part okuyoruz baştaki kısımlarda.
05/04/2024
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Gerçekten sessiz biri misinizdir?' Gülümsedi. 'Kimin dinlediğine bağlı...' -Stephen King
4|Bir Sana Sessizliğim
🥀🕯️
18.05.2008/Kazadan Beş Gün Sonra
"Karım öldü benim, karım! Senin, benim onu ne hâlde gördüğümden haberin var mı lan?!" Orkun bey gür bir biçimde bağırdığında birkaç kişinin başı yavaşça onlara doğru dönmüştü. "Yanmış benim karım yanmış! Cayır cayır yanmış benim sevdiğim kadın! Bu ne demek sen biliyor musun, içeriye girdiğimde neyle karşı karşıya kaldığımı biliyor musun da bana ahkâm kesiyorsun sen?!"
Dün, kazadan sonra ilk defa bilinci yerine gelen Firuze'nin tamamen zihninin açıldığı an, şu andı ve duyduğu ilk cümleler ise babasının dudaklarından dökülmüştü, annesinin yanarak öldüğünü söylemişti babası.
Her hareketinde canını yakan bir şey vardı vücudunda ama bunun sebebini anlamıyordu, nedenini bilmedigi bir şey vücudunu uyuşturuyorlarmış ve suya hiç duymadığı kadar ihtiyaç duymasina sebep olacak şekilde canını yakıyordu.
Neydi bu bedenindeki acının sebebi?
"Senin karın öldü," Dedi Samih bey bunu hatırlıyor olmasının bile iyi bir şey olduğunu bilerek. "İçerideyse annesini sayıklayarak baygın yatan kızın var. Sen karını kaybettin, o annesini!" Kardeşinin yakasını sıkıca tutarak sarstı kendine gelsin diye. "Senin bir kızın var, sen yıkılamazsın lan! Günlerdir ölümle savaşan kızını hastane odasında, uykusunda gece boyunca annesini sayıklarken bir başına bırakıp gidemezsin! Senin hayatın bittiyse bitti lan, kızının hayatı var amına koyduğum! Sen küçücük çocuğu bir başına hastanede bırakıp siktir olup gidemezsin, babasının sen onun!"
"Gülden-"
"Öldü Gülden," Dedi bunun artık farkına varması için. Acımasızlıksa acımasızlık. Gecenin bir yarısı kendisine ihtiyaç duyan kızını bir başına bırakıp gidiyor olmasından daha acımasız olamazdı. "Gitti artık, toprağın altında. Sen kendini paralasan, bütün servetini feda etsende gelmez. Gitti, dönüşü yok onun. Gitmemiş, şimdi şuradan gelecek olsaydı da suratına tükürürdü senin. Sen kızını nasıl bırakırsın, nasıl için el verdi lan bir başına bırakmaya?"
