Yalnızlığın Ardında ki Sır

Bölüm 7: Lamia

Selam arkadaşlar haydi bazı sorulara cevap bulalım. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Sinem
Selin Gizem le benim yatmam için yer yatağı seriyordu. Başka oda olmasına rağmen oranın kullanılmadığını ve sakın oraya girmememizi söylemişti. Selin bugün iyi uyumamızı yarın herşeyi konuşuruz demişti. Hepimiz konuyu değiştirdik kız kıza sohbet ediyorduk.

Sohbet bittiğinde uyumaya çalışıyorduk. Bugün yaşadığımız olaylardan sonra nasıl uyuyacaksak artık. İçim de çok tuhaf bir his vardı. Sanki birşey dışarı çıkmamı istiyordu. Bu da kesin onların bir oyunu olmalıydı. Kesinlikle dışarı çıkmamalıydım. İrademe sahip çıkmak zorundaydım.

Herşeye rağmen uyumayı başarmıştık.
Gün ağarmıştı ilk defa kabus görmemiştim. Uzun zaman sonra çok rahat bir uyku çekmiştim. Gizem de benimle beraber kalkmıştı. Ve salondan çok güzel kokular geliyordu. Büyük ihtimal Selin çok erken kalkmış olmalıydı.

Kahvaltımızı ederken Selin titrek sesle konuşuyordu. Birşey canını sıkmış olmalıydı.
"Ne oldu Selin, canın neye sıkkın."
"Sizi aramadılar mı?"
"Kim aramadı mı?"
"Polis"
"Polis bizi neden arasın ki ?"
"Şeyden..."
"Neyden?"
"Şey... Kerem annesini öldürmüş. Sonrada intihar etmiş."
"Neeeeee"
"Saçmalama Selin, bu onların işi olmalı."
"Bugün okul yok cenazeden sonra dün ne olduysa bana anlatın."

Gizem le ben Selin i kafamızla onaylamıştık. Cenazeye katıldığımızda herkesin suratın da büyük hüzün vardı Kerem i herkes severdi. Ama sınıfımızdan iki kişinin vahşice öldürülmesi polisi şüphelendirmişti. Hepimizden ifade almışlardı. Biz Gizem le anlaştığımız gibi gün boyunca hiç görmedik bile demiştik.

Üçümüz bir parkta buluştuk. Gizem hatırlamak istemediği için Selin e herşeyi ben anlattım. Gerçi benim de hatırlamak istediğim pek söylenemezdi.
Selin gözleri açık bizi dinliyordu. Konuşmamı bitirdiğim de dediği tek şey
"Siz neye bulaştınız?"

Biz de gerçekten neye bulaştığımızı tam anlayamamıştık. Selin bize telefonlarınızı açık tutmamızı söylemişti. Dedesinin bize yardım edebileceğini söyledi. Gizem le çok sevinmiştik. Herşey benim yüzümden olmuştu. Ama kurtulabilme imkanı doğmuştu. Galiba Selin e hayatım boyunca borçlu olucaktım...

Evlere gittiğimiz de annem, babam ve kardeşimin gözleri kan çanağı gibiydi
Onlara sebebini sorduğumda ise dün geceden beri kabus görmüşler. Bu beni daha çok kahretmişti benim yüzümden sevdiklerim ve ailemde zarar görüyordu. Odama çıktığım da çeşitli yerlere kazınmış 66 sayisi vardı bu beni korkutmaya başlamıştı. Bu 66 neyi simgeliyordu.

Herşeye rağmen yatağıma kıvrılıp uyumaya çalışacaktım. Çünkü uyanıp Selin in vereceği müjdeli haberi erken duymak istiyordum. Uykuya dalamıyordum. Sanki bir enerji beni dürtüyordu.
"Sinem"
O da neydi böyle biri bana sesleniyordu. Bildiğim bütün duaları okumaya başladım yine aynı ses bu sefer
"Korkma sana zarar vermeye gelmedim. Hadi kalk ayağa ademoğlu"

Ayağa kalktığım da aman allahım bu da neydi karşımda kara çarşaflı bi kadın duruyordu. Dilim tutulmuş gibiydi
"Eğer beni silüet olarak görmüyorsan sorun ciddidir."
"Sen...se... sende kimsin?"
"Ben den korkma insanoğlu ben senin için buradayım."
"Sen nesin ben den ne istiyorsun"
"Ben Kulyas cin kabilesinden Lamia soyumuz Marid soyuna mensubuz."
"Peki neden beni koruyorsun?"
"İsmail hoca gönderdi. O kız tehlikede git onu koru dedi."
"Sana neden inanayım sen de o pis mahlukatsın."
"Sana zarar vermek istesem oradan kurtarırmıydım? Yada seni şimdi konuşmak yerine öldürmüştüm."
"Oyun yapmadığını nerden bileyim? Hem beni korumak isteseydin ordan da korurdun bana engel olurdun."
"Korumadım mı? Engel olmaya çalışmadım mı? Sen beni dinlemek yerine nefsini tercih ettin."
"Sizin gibi acımasız ve kötü varlıklar asla bir insana iyilik yapmaz sana güvenmiyorum."
"Peki ya siz bize acımasız diyenler. Siz hiç kan dökmediniz mi? Çeşitli işkenceler etmediniz mi? Bizde sizler gibi iyimiz ve kötümüz vardır."
"Peki onlarda cindi ritüel de seni neden görmediler?"
"O bir ritüel değil di ayinle ruhlarınız şeytana kurban edilecekti. Ben ise orda değil senin zihnindeydim."
"Oturma diyen sen miydin?"
Kafasıyla onayladı. Peki ailemi neden korumamıştı. Selin in evin de kabus görmemi engelleyen omuydu acaba
"Hayır değildim."