Yalnızlığın Ardında ki Sır

Bölüm 16: Cin kınası

Sinem 'in bitmek bilmeyen çileli hayat serüveni son hızla devam ediyor. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum...

Cin Kınası

Gözümü açtığım da gün ışığını görebiliyordum. Ama bulunduğum kulübede kimse yoktu. Kurtulmak için çabalıyordum ama nafileydi ellerimi ve ayaklarımı çok sıkı bağlamışlardı. Ağzımı da bağladıkları için bağıramıyordum. Allah a dua ediyordum.

Acaba Gizem le Murat a ne olmuştu. Dışarıdan sesler gelmeye başlamıştı. Dışarıyı göremedigim den belki bir umut kurtulabilirim diye çırpınıyordum. Bağırmaya çalışıyordum. Dışarıdan gelen sesler yaklaşıyordu. Bunlar insan sesiydi evet eğer beni fark etmelerini sağlarsam kurtulabilirdim.

Çırpınmaktan bileklerim iyice morarmıştı. Ama nafile duymuyorlardı. Adamların sesi iyice uzaklaşıyordu. Bende beni duysunlar diye bağırmaya çalışıyordum. Sesimi duyduramıyordum. Sesler artık duyulmuyordu. Gözüm de ki yaşlara engel olamıyordum. Yapayalnız başıma ne geleceğini bilmeden duruyordum.

Karanlık bastırdığın da kalbimi korku kaplıyordu. Sesler tekrar gelmeye başladı. Ama bu farklıydı bu sesler insan sesine göre oldukça boğuk bir sesti. Onlar mıydı acaba kapı yavaş yavaş açılmaya başlamıştı. Içeriye pis sırıtışıyla Amita girmişti.
"Sevgili gelinimiz bugün nasıllar?"

Âdeta benimle dalga geçiyordu. Içeriye beni bayıltan o cin de girmişti.
"Amita bugün hem kınayı hem düğünü aynı anda yapalım."
"Ama sen çok acelecisin be Boaz biraz sakin bunu burdan Allah bile kurtaramaz."
"Bu kız benimse benim dediğim olacak Amita artık vakit kaybedemem."
"Kırmayla düğünü nasıl aynı anda yapacaz ki?"
"Sen orasını bana bırak."
"Benim dediğim olacak Boaz bugün kına yarın düğün adet yerini bulsun."

O cin Amita nın boğazını sıkarak havaya kaldırdı.
"Bana bak kibirli cinnia artık Ezra yok senin sözün bana geçmez."
Amita yı yere fırlatmıştı. Amita kafasını bana çevirerek öfkeyle bakıyordu. Ezra nın ölümü onun otoritesini bozmuş olmalıydı.

Karanlık iyice bastırdığın da dışarıdan garip müzik sesleri geliyordu. Içeriye birkaç cinnia girdi ve benim ellerimi ve ayaklarımı çözüyorlardı. Ben çırpınmaya çalıştıkça cinnia lar gülüyordu.
"Boşuna uğraşma artık bizimsin. Kına da yakılınca kurtuluşun ebediyyen olmayacak."

Beni dışarı çıkarttıkların da etrafta bir çok cin ve cinnia vardı. Buradan beni Allah tan başka kimse kurtaramazdı dua etmek istediğim de saçımı tutup havaya kaldırdılar.
"Sakın deneme bile çamur parçası"

Orta da deli gibi davul çalan bir cin vardı. Ortada da büyük bir ateş yanıyordu. Beni zorla o cinin yanına getirip tutuyorlardı. Zorla elimi açtırtıp kına yapılıyordu. Elimi bez gibi bir şeyle kapatmışlardı. Kına işi bittiğinde Amita ve o cin güçlü bir kahkaha atmışlar dı. Ben ise sadece ağlıyordum.

Kına dan sonra olacaklar

Cin hadi düğüne geçelim dediğinde çok korkutucu bir cin geldi. Ailemize saldırmışlar hemen gidiyoruz demişti. Hiç bir cin ona karşı gelememişti. O cin de boyun eğmişti. Amita da emredersin Barak diye o da boyun eğmişti. Beni tekrar kulübeye sokarak bağlamışlardı.
Yanım da ki cinnia lara nolur beni bırakın dediğimde sadece kahkaha atmışlardı.