I can't life without you! (Justin Bieber Dutch FanFic)

I can't life without you! (Justin Bieber Dutch FanFic) part 29

Na ongeveer een half uur opbed liggen huilen, stond ik op en pakte men wapens die ik overrigens nog steeds bij me had en legde het op men bureau. Ik pakte wat kleren en stapte de douch in en klede me uit en stapte onder de douche. Ik liet de warme stralen over men ligaam heen glijden en genoot. Na een poosje deed ik de douche kraan uit en droogde me af. En deed de kleren aan die ik had uitgezocht. Ik borstelde men haar en liet het los hangen. Ik liep naar men kamer en pakte men wapens. Ik liep naar de kamer en legde alles weer terug. Ik keek even rond en zag een stapeltje boeken liggen met daar op een groter boek. Ik liep er naar toe, pakte het op en ging op de andere boeken zitten. Ik blies het stof van het boek af en las wat er stond 'If you're ready' Ik opende het en zag dat het een foto was. Ik keek naar de foto's  Het waren allemaal foto's van mij mama, papa en Hailey.. Het deed me echt iets om dit zo tezien. Ik stond op en legde het boek weer terug. Ik liep naar men slaapkamer en zocht men telefoon. Na 3 tellen had ik heb gevonden en keek hoelaat het was. 19uur. Ik deed m telefoon snel in men zak en rende naar benden deed de deur dicht en rende naar het ziekenhuis. Daar aangekomen wilde ik door rennen naar de wachtkamer maar werdt tegen gehouden door de baliemevrouw 'Hoho jonge dame, vanwaar die haast?' 'Omdat men zusje hier in coma licht! Wat denk je zelf' 'Ow nou sorry, loop maar door' ik knikte en liep naar de trap. Ik rende 5 trappen op en kwam buiten adem aan bij de wachtkamer waar de andere zaten. 'Vanwaar zo buitenadem?' vroeg Selena. '5 trappen oprennen' hijgde ik 'Je weet dat er een lift is eh?' 'Noway dat ik nog 1 keer met de lift ga na die ene keer.' en ik keek Kathrin aan. 'Niet mijn schuld' grinnikte ze. 'Ik was 10! wist ik veel dat dat ding kapot was.' zei ik. Ineens voelde ik wat in men zei prikken en ik schrok me dood maar viel wel op de grond van het lachen. 'Nou dat was ook niet bepaalt moeilijk' zei Justin lachend. Ik stond op en sprong op zen rug. 'Wacht maar' fluisterde ik in zen oor. Justin rende een stukje met mij op zen rug en ik sprong van zen rug af. 'Kunnen we even praten?' vroeg Justin. Ik knikte en liep met Justin mee...