I can't life without you! (Justin Bieber Dutch FanFic)

I can't life without you! (Justin Bieber Dutch FanFic) part 56

- week later

Justin is weer op tour en ik zit hier in die vervloekte kliniek. Iedereen is hier echt super aardig enzo maar ik mis Justin. Ik lig in mn bed op twitter te kloten. Ineens komt Sofia binnen 'Heej lieverd' 'Hoii' 'Hoe gaat het?' 'Slecht' 'Wat is er' 'Ik mis Justin en ik zit hier in deze vervloekte kliniek' 'Haha ik heb goed nieuws voor je. Als je nog 5 kilo aan komt mag je terug naar huis. Maar dan moet je nog wel 1x permaand een dagje terug komen voor controle enzo' 'OMGGGG ECHT?!?!?!' 'Jaaaa' 'Omggg dankjeeeeeeee' 'Haha geen probleem hoor sweetheart' Sofia ging weer weg want ze moest nog wat dingen doen. Ik liep naar de badkamer en ging op de weegschaal staan. 51 kilo... Zoo veel aan gekomen....

Flasback van de basisschool

'Ey dikke!' Ik keek om 'Ja jij ja kom eens hier' Ik liep bang naar luca toe omdat ik wist wat er ging gebeuren. 'Zo dikkie. Aan gekomen zo te zien. Beter voor je leven begin je aan anorexia en ga je dood!' er volgeden een paar trappen en klappen van Luca en z'n vrienden. Ik viel op de grond en ademen ging moeilijk. Vandaag gaat dit stoppen. Niemand geeft om me dus niemand zal me missen. Ik stond op en liep naar buiten. Er kwam een auto gaan die best hard reed. Ik gooide m'n tas neer een ging op de weg staan. vaarwel iedereen.

Maar ik belande in het ziekenhuis en na een paardagen begon de hell op nieuw. Maar ik eet niks meer. En al ik wat moet eten kots ik het uit. Ik vecht niet terug als ze me slaan. Ik verdien het. Ik ben nutteloos en niks waard.

Einde flashback

Ik schudde mn hoofd en keek naar mezelf in de spiegel. 'Wees blij met jezelf Olivia je bent mooi zoals je bent. Ik hou van je zo als je bent.' Ik keek op zij met tranen in m'n ogen. 'J-j-je was toch op tour' Justin knikte 'Sofia belde of je vader of ik je wou ophalen omdat je als verrassing eerder weg mocht. Dus kwam ik je halen.' Ik lachte en keek weer naar de spiegel. Ik-Ben-Lelijk. Ik zuchte en schoof de weegschaal weg. 'Spullen pakken dan maar?' vroeg ik met een fake lach. 'Olivia?' vroeg Justin Serieus. 'Ja?' 'Wat is er aan de hand?' 'Wat bedoel je?' 'Ik zie het in je ogen. Er is iets met je' 'Laat maar Justin. Ik wil het moment niet verpesten.' Justin kwam op me aflopen en gaf me een knuffel. Je zult het moment nooit verpesten. Vertel het me please'