I can't life without you! (Justin Bieber Dutch FanFic)

I can't life without you! (Justin Bieber Dutch FanFic) part 52

-2 minuten later

'Joooooooo Katieeeeeeee' schreeuwde ik 'joooooo Oliviaaaaa' 'kom we gaan naar binnen haha' zei ik. Ze knikte en we liepen naar binnen 'Dus hoe gaat het met ana en nu?' 'Kan beter en kan beter, met jou?' Vertel what happend. Ja gaat wel' 'Nou ja Justin die weet t nu wss en ik ben bang dat hij me of vol gaat proppen of hij me in een kliniek wil stoppen... En nja ik moet mee op deze kut tour...' 'Nja ik denk niet dat Justin zo ver zal gaan... Ik denk het et wel goed komt. maar je kunt nu ook bijna iedereen wel meeten uit de groep' 'trueeeee'  

- tegen de avond

'Zeg wil je blijven 'eten'?' 'Ja lijkt me leuk' 'Kom dan zeggen we het even tegen de rest' Katie knikte en we liepen richting de tourbus. 'En hebben jullie het leuk gehad?' vroeg Scooter. 'Ja. Wij eten in de stad' zei ik droogjes 'Na-ah mooi niet Jullie blijven allebei hier en eten met ons mee.' zei Justin vast besloten. 'Mooi niet Bieber' We draaide ons om en liepen de bus uit. 'Dit gaat een lange tour worden.' zuchte ik 'Denk het ook' zei Katie. We liepen de stad in maar geen van ons had geld mee om te eten. 'Dus wat heb jij vandaag al gegeten?' vroeg ik 'Een appeltje en 2 liter water, jij?' 'Een appel en thats is' 'Je moet wel drinken he' 'Ja iknow..'

-Die avond.

Ik kwam de tourbus binnen en iedereen sliep. Behalve Justin. Die zat op de bank voor zich uit te staren. Hij staarde voor zich uit. Ik besloot er geen aandacht aan te besteden en liep door. 'Olivia?' vroeg Justin. Omg.. was hij nou aan het huilen? Ik draaide me om 'Waarom?' 'Wat waarom?' 'Ana' 'Wat bedoel je?' 'Je weet best waar ik het over heb. Waarom heb je het?' vroeg Justin. Ik zuchte en liep naar mn kamer. Ik klede me om en ging in bed liggen. Ik sloot mn ogen. 

Ik lig nu al 4 uur wakker. Ik stond op en liep naar de 'woon gedeelte' 'Ben je hier nu nog?' vroeg ik terwijl Justin op de bank zat tv te kijken. 'Wij gaan moegen wat doen. Boeit me niet dat je niet wilt. Maar ik kan hier niet tegen.' 'Wat nee. Jij haat mij en ik haat jou. Dus mijn antwoordt is nee.' 'Olivia... Ik heb je nooit gehaat. Maar vanaf het begin al.. doe je onaardig tegen mij.. en ik dacht dat je me niet mocht om wie ik was enzo dus ben ik ook zo tegen jou gaan doen. Ik bedoel.. Ik heb je nooit gehaat ofzo... sterker nog.. ik vind je leuk.' 'Justin.. ik weet niet wat te zeggen. Het is niet dat ik jou haat om hoe je bent pf zo.. ik haat je niet... maar ik kan het niet uitleggen. Je kent me niet zo als ik echt ben... Sorry ik kan dit niet.' zei ik en liep weg. Ik liep naar buiten... ik ging ergens op een bankje zitten en begon te huilen. Al men emotie van de agelopen jaren moet er uit. Ik heb een kut leven.. men leven is nutteloos. Ik stond op en liep naar de bus. Ik liep door naar mn kamer en pakte mn puntenslijpen. Ik pulte het schroevje los en pakte het mesje. Ik keek er naar en dacht niet na. Ik sneed me zelf dieper en dieper. En toen werd het zwart voor mn ogen.........