Akın'dan
Kahverengi Kafe'den içeri girdiğimde Ege, Buğra ve Ulaş beni bekliyordu.
Ege bizimle konuşmak istiyordu bu yüzden hepimizi bi araya toplamıştı. Bu kadar önemli olan şeyin ne olduğunu merak ettiğimden hızlıca masaya doğru ilerledim.
"Selam beyler."
Kimseden ses çıkmayınca ortada kötü giden bir şeyler olduğunu anladım.
Sessizce Buğra'nın yanına oturup bordo koltuklara sırtımı yasladım.
Karşımızdaki koltukta oturan Ege "Ortada büyük bir sorun var." diyerek konuşmayı başlattı.
Meraklı gözlerle Ege'ye bakarken devam etti. "Annemle babam 2 gün sonra boşanıyorlar."
En ciddi halimle "Ve şimdi mi haberimiz oluyor Ege?" dediğimde sesim oldukça yüksek çıkmıştı.
Biraz daha yumuşak bi tonda "Sen napıcaksın yani kiminle kalıcaksın?"
"Annemle büyük ihtimalle, ben öyle istiyorum."
Ege konuşmaya devam etti.
"Ve.."
"Ve?"
"Annemle beraber haftaya Çanakkale'ye gideceğiz. Orda anneannemler ve dayımlar var biliyorsunuz. Eğer kesinleştirirsek orda kalacağız artık. Anlayacağınız şu ki taşınıyoruz."
Ege yazlarını çoğunlukla Çanakkale'de geçirirdi bunu hepimiz biliyorduk ve buna alışmıştık.
Şimdiyse oraya taşınmaktan söz ediyordu.
Ege'siz şehir.
Ege'siz Kahverengi.
Siktir, düşünmek bile çok kötü.
Ulaş Ege'nin ciddiyetinin farkına varmamış olucak "Ee bizden de eşyaları paketlemek için yardım mı istiyorsun?" diye sordu.
Bu çocuk resmen hadi gelin ağzımı burnumu dağıtın diyordu.
Ulaş'a imalı bir bakış attıktan sonra Ege'ye baktım.
Çok kötüydü.
Onu ilk defa böyle görüyordum.
"Neyse." dedi.
"Sizi özleyeceğim hem de çok."
"Oğlum dur daha bekle bakalım ne olacağı belli olmaz burda kalırsınız belki?"
"Sanmıyorum Buğra, annem kararlı, çok ikna etmeye çalıştım ama olmadı."
Masanın üstündeki telefonum titremeye başladığında göz ucuyla baktım.
Twitterdan bildirim gelmişti.
Telefonu elime alıp baktığımda Damla'nın yeni bir tweet attığını gördüm.
Attığı tweetler bildirim olarak telefonuma geliyordu ve ayrıldığımızdan beri bunu iptal etmeyi hep unutmuştum. Bu da onun ayrıldığımızdan beri attığı ilk tweetti.
Ben kaybettiğimi özlerim, vazgeçtiğimi değil. Çok özledim.
Tweeti okuduğumda alaylı bir şekilde güldüm.
Özleyebileceğin daha önceden aklına gelseydi be kızım.
