-hatırlatma-
Korhan: bavul ne iş?
TUNÇ: gidiyorum.yani eve dönüyorum.
---------------------------------------------
Korhan: neden? Tunç “bir de utanmadan soruyor musun?” der gibi bakıyordu Korhana. oooo! bayağı bir sinirliydi tunç anlaşılan.havayı dağıtmak için lafa daldım.
CEMRE: çayı biten var mı?”herkes birden dönüp bana baktı.Korhan bardağını uzattı.alırken “boşver”der ğibi baktım,anlamıştı.daha fazla konuşmadık.kahvaltı sırasınca hep düşündüm acaba benim yüzümden mi gidiyordu?yani… ne bileyim işte.kahvaltı sona ermişti.tunç masadan kalktı,ardında da ben.
CEMRE:tunç biraz konuşabilir miyiz?”sözlerim Korhanı sinirlendirmiş,tunç’u ise şaşırmıştı.
TUNÇ: tabi”dedi sakin bir şekilde.Korhanın siniri yüzünden okunuyordu.salona geldik tunçla konuşacaktım.
CEMRE: neden gidiyorsun?
TUNÇ: çünkü tatil sürem doldu.
Cemre :tunç!ban doğruyu söyle.neden gidiyorsun?
TUNÇ: çok mu umurunda sanki?
CEMRE: evet umurumda.
TUNÇ: peki madem umurunda söyleyeyim o zaman.senin yüzünden gidiyorum.anladın mı senin yüzünden.
CEMRE:beni,m yüzümden mi?
TUNÇ: evet senin yüzünden.çünkü seni seviyorum,anlıyor musun? Çünkü sana aşığım.”artık sessizce konuşamayacak kadar sinirlenmişti. salonda bağırıyordu.sözleri beni şok etmişti.
TUNÇ: “ hep senin hayalini kurdum. bu eve geldiğinden beri rüyalarımda sen varsın. sana aşığım Cemre. ama sen sigara bağımlısı sersem kuzenimle fingirderken beni fark etmedin bile."yüzene atılan tokatla çığlığı bastım.Korhan yanımdaydı ve TUNÇ:’a tokatı o atmıştı.çok ama çok sinirliydi.
Korhan:tunç!hemen siktir git bu evden.
CEMRE:Korhan sakin ol.
Korhan: sikerim sakinliğini.siktir ol git tunç bu evden.hemen!”tunç hiçbir şey söylemeden bavulunu alıp gitti.tunç gitmişti ama ortam hala sertti.
CEMRE: Korhan sakin ol lütfen.”kanepeye oturup dizlerin titretmeye başladı Korhan.hala sinirliydi.gidip yanına oturdum.
CEMRE: neden bu kadar kızdın?
Korhan: ne? Neden diye soruyor musun bir de?
CEMRE: evet neden kızdın Korhan?
Korhan: aşkını itiraf etti. yok rüyasında görüyormuş,yok hayal ediyormuş,aşıkmış.keşke uykusunda o pis rüyalarının ortasında boğup öldürseydim onu. Yetmezmiş gibi birde sana küfür etti.”
CEMRE: boşver Korhan umurumda değil.”
Korhan:” ama benim umurumda. çünkü kimse benim olana laf söyleyemez.onunla ilgili hayaller kuramaz,rüyasında göremez.”
CEMRE: ben senin değilim Korhan sana ait değilim.”
Korhan:”evet aitsin şu andan itibaren” deyip dudaklarıma yapıştı. ne yapıyordu bu? geri çekilmek istedim ama eliyle belimi çoktan kavramıştı. deli gibi, yıllardır beni ister gibi öpüyordu. zorla da olsa geri çekildim, yüzüne yapıştırdım tokadı. tokadın etkisiyle savrulan kafasını bana çevirdiğinde gözlerinde acı vardı, çokça acı.sözlerimi tekrar ettim.
CEMRE: “ben sana ait değilim Korhan” başını çaresizce önüne eğdi. yavaşça kaldırırken kafasını gözlerinde acizlik vardı, bolca hüsran. ellerini tekrar belime sardı,yaklaştı.kafasını omzuma koydu.allahım acı çektiriyordum ona.konuşmaya başladı,sesi ağlamaklıydı.
Korhan: “benimsin sadece benim”
CEMRE:”hayır Korhan ben sana ait değilim.”
Korhan: “lütfen öyle ol. sadece bana ait ol… lütfen”
CEMRE: “Korhan… yapma”
Korhan: “sana ihtiyacım var”
CEMRE: lütfen…”
Korhan: “seni seviyorum” kafasını geri çekip yüzüme bakıyordu.ağlamıştı.allahım ben ne yapıyorum?neden sevdiğim adamdan kaçıyorum?neden korkuyorum?
Korhan: seni seviyorum Cemre” daha fazla direnemezdim. Oturduğum yerden kalkıp dışarı çıktım. biraz hava kendime gelmeme yardımcı olacaktı.kapıyı kapatmamla temiz havayı ciğerlerime çekişimi anlatamam.sanki evdeki olaylar etrafımdaki oksijeni bitirmişte nefes alamamışım gibi çektim ciğerlerime. yürümeye başladım. düşüncelerimden, yaşananlardan ve beklide yaşanacaklardan kaçmaya çalıştım. ama aklım o kadar ısrar ediyordu ki unutmamak için,yine kendimi düşünürken buldum.neden Korhan’a olan hislerimi bastırmaya çalışıyordum ?onu seviyordum hem de çok seviyordum.ama sanıyorum Firdevs Hanım duyar diye söyleyemiyorum.bu hiç yakışı kalmayan bir davranıştı.sonuçta ben oraya dadılık yapmak için gitmiştim,tunç’un tabiriyle Korhan’la fingirdemeye değil.ki eğer Firdevs Hanım da Korhanı sevdiğimi duysaydı bana bunlardan farksız şeyler söylemezdi.evet Korhan’dan uzak durmalıydım.bu beklide herkes için en hayırlısı olurdu.ama nasıl uzak duracaktım ki? İşi mi bırakmalıydım? Ama bu davranışım Korhan’a değil daha çok Firdevs Hanıma yaptığım bir şey olurdu. benden de çok memnundu.bunu her fırsatında söylüyordu. Şimdi işten ayrılıyorum desem kadıncağız bana yeterli imkanları sunamadığı için işi bıraktığımı düşünebilirdi.offf! Allah’ım ne yapacağım ben?havanın karadığını fark ettim,artık eve dönmeliydim.aynı yolu tekrar yürüyerek eve gelmiştim.eve girdiğimde ortam ürpertici derecede sessizdi.acaba uyuyorlar mıydı? yukarı çıktım. Korhanların odasına sessizce girdim. efe can uyuyordu. ama Korhan odada yoktu.Firdevs Hanıma bakmaya karar verdim.odasının kapısını tıklatıp yavaşça açtım.çalışma masasında bir şeylerle uğraşıyordu.ben içeri girince gülerek bana baktı.
FİRDEVS HANIM:aa! Demek geldiniz.neler yaptınız bakalım?””nız” derken?
CEMRE: dışarı çıktım biraz hava almaya ihtiyacım vardı.
FİRDEVS HANIM: Korhan? O seninle değil miydi?
CEMRE: hayır.ben yalnızdım.”sözlerim Firdevs Hanımda şok etkisi yaratmıştı.kocaman oğlan olmasına rağmen telaşlanmıştı Firdevs Hanım.
FİRDEVS HANIM: nerede ki? Nereye gider bu saatte?niye gittiki?
CEMRE: Firdevs Hanım sakim olun lütfen.oda nefes almak için dışarı çıkmıştır eminim.çok geç de sayılmaz üstelik saat daha dokuz.gelir birazdan.
FİRDEVS HANIM: öylemi dersin?
CEMRE: güvenin bana.sizin için bir şeyler getirmemi ister misiniz?
FİRDEVS HANIM:teşekkür ederim biraz uyusam iyi olur.sen Korhan gelince bana haber veriri misin?
CEMRE: tabi ki.size iyi uykular Firdevs Hanım.”deyip odadan çıktım.evet Firdevs Hanımı sakinleştirmek için bir şeyler söylemiştim ama gerçekten Korhan nereye gitmişti? aşağı indim, etrafı sessizce şöyle bir toplayıp salona geçtim. televizyonu açtım, boş boş bakındım. tabi sürekli saatime de bakıyordum. bekledim, bekledim, bekledim. saat on oldu,on bir oldu… en sonunda gelen uykuma dayanamayıp kanepeye kıvrılıverdim. kapı tıkırtılarının korkusuyla açtım gözlerimi. gelen Korhan’dı. içmiş miydi? sallanıyor ve bolca içki kokuyordu.evet içmişti hem de çok fena. hemen kanepeden ayağı kalktım, yanına gittim.
Korhan: “ooo gececiyiz.”
CEMRE: “bağırma Korhan. herkes uyudu. nerdeydin sen bak saat kaç oldu? Ayrıca içmişsin, leş gibi kokuyorsun.”sallana sallana ayakta durmaya çalışıyordu.dediklerimin bir kısmını anlamadığından emindim.
KORHAN: “aynı karım gibi konuştun. sahi karım olmak ister misin? Eğer istersen hemen gerdek gecesinden başlayabiliriz”
--------------------------------------------------------------------------
bir son daha :) bu arada 700 kişi olmuşuz mutluluktan geberdim :) :) :)
