-hatırlatma-
Korhan:"Seni çok seviyorum" biraz daha konuştuktan sonra uykuya dalmak geldi içimizden. Rüyamızda birbirimizi görmek geçti aklımızdan... O zaman anladım ne kadar tutkun olduğumu, o zaman anladım her şeyi olduğumu. Seslenişi kulaklarımdan silinmesin istedim. Karım deyişi, kadınım deyişi düşmesin istedim dudaklarından. Ben ilk defa onu istedim kendime. bir tek kendime...
--------------
2 AY SONRA
Liseden, üniversiteden, mahalleden, akrabalarımdan tanıdığım herkes yanımdaydı. bütün kızlar toplandık toplandık yani durum aynen öyleydi. saat gecenin ikisiydi. bütün gece nasıl geçmişti,ne ara saat iki olmuştu? bara geldiğimizde saat daha yeni yediydi. herkes düzgündü,ayıktı.bende öyleydim.üzerimde kısa gümüş rengi gece elbisem,ayağımda bilekleri kırık aynalardan yapılma platform topuk ayakkabım,uzun sarı maşalı saçlarım ve makyajımla gayet iyiydim.yani saat yedi ila on arası öyleydim.şimdi saat gecenin ikisi ve perişan haldeyiz.saçlarım maşadan neredeyse düz hale geçti,yüzümdeki makyajdan eser yok.en önemlisi kafam çok kıyak.kaç tane bira ya da votka içtiğimi sayamadım.çok yorgundum,uykum gelmişti,ve acil olarak işemem gerekiyordu.ama hala dans ediyordum.ne yapayım? İnsan hayatında kaç kere kendi bekarlığa veda partisini verir ki? Ayrıca Korhan'ı zor ikna etmiştim zaten.bunu değerlendirmem gerektiğini düşünerek hiç oturmuyor hep dans ediyordum.kimlerle ne dansı ettiğimi de bilmiyorum ya... bir ara barmenlerden tekiyle kavga çıkmıştı onu hatırlıyorum.arkadaşlarımdan birini ellemiş.kız ortalığı velveleye verdi ama sonra toparladık.çalan bütün şarkılara eşlik ediyor bağıra bağıra şarkı söylüyorduk.çok ama çok eğlenceliydi. Acaba Korhanlar ne alemdeydi? Hiç aramamıştım.saate en son baktığımda sabahın dördüydü.müzik hala çalıyordu,hala bardaydık.ama herkes bir yerlere sızmıştı.çoğu da evlerine gitmişti.bende merdivenlerin birinin basamağına oturmuş hala şarkı söylüyordum.başımda dehşet bir ağrı vardı.anlatamam.bir ara telefonumun sesini duydum.sesin geldiği yeri arayarak telefonumu buldum.ekran bulanıktı ya da ben öyle görüyordum.ovvv! Korhan beni on iki kere aramış ve beş tanede mesaj atmıştı.kızacağını bilsem de onu aramaya karar verdim,birinin gelip beni alması lazımdı çünkü.
Korhan:"alo Cemre"
CEMRE:"Korhan"
Korhan:"Cemre neredesin sen hı? Neden açmadın telefonlarımı?"
CEMRE:"bardayım ben alıp gelebilirsin mi beni?"
Korhan:"tamam Cemre tamam. ayrılma oradan bir yere.geleceğim ben .bir şey istiyor musun?"
CEMRE:"yok da çişim geldi be. ahahahahaha!"
Korhan:"Cemre tuvalete git o zaman."
CEMRE: "ovvv! akıllıca hahahahahahaha."
Korhan:"Cemre tuvalete dikkatli git ve bir yere ayrılma beni bekle tamam mı?"
CEMRE:"okey bebek ahahahahahahhhaaa."dıt dıt dıt dıttttt.kapatmıştı.benim dolanan dilime rağmen ve üstelik korhanın sinirli olmasına rağmen benden daha iyi konuşmuştu.hemen tuvalete gittim.ohh! biraz daha tutsaymışım altıma yapacakmışım neredeyse.klozetin üzerine oturdum ve beklemeye başladım.arada bir karşıdaki boy aynasına bakıyordum.ve bir sesle irkildim.kapıda uzun boylu bir erkek vardı,tam seçemiyordum.hrm içkili hem uykuluydum sanırım bu normaldi.ama genel korhan olmalıydı,beni bekle demişti çünkü.
cemre:"geldin mie aşkım?"
tunç:"geldim sevgilim."
cemre:"hadi gidelim çok yorgunum."deyip ayaga kalkmaya çalıştım,dengemi kaybedip kalkmaya çalıştıgım klozete yeniden oturdum.gülüyordum.
tunç:"ah sakar sevgilim,gel."deyip beni kucagına aldı korhan.parfümünü mü değiştirmişti? eskisi gibi kokmuyordu.
cemre:"parfüm mü aldın kendine,farklı kokuyorsun."
tunç:"ııı.ev...evet sevgilim yeni parfüm aldım.hadi artık buradan gidelim. "hızlı adımlarla çıkmıştık bardan.arabaya arka tarafa uzandım.eve gidiyorduk...
gözlerimi açtığımda sabaha karşıydı, ya beş ya altı.başımda felaket bir ağrı...üzürimde hala bardaki kıyefetlerim.yattığım yatak da doğruldum.ve o zaman fark ettim,burası bizim evimiz değildi.krem rengi çiçekli duvar kağıtları yattığım yeri süslüyordu.baş ucumda bir komidin,karşımda makyaj masası,dolap.uzun bir boy aynası duruyordu karşımda.küçük bir yatak oadasıydı burası.yataktan kalkıp kapıya gittim,korhan nerelerdeydi? açıp koridor boyunca ilerledim,salon olacak bir odaya geçtim,boştu.banyoya,tuvalete,mutfaga her yere ama her yere baktım boştu.kimse yoktu bu evde.delirmek üzereydim korhan nerelerdeydi allah aşkına?pencereden dışarı baktım.önü iki araziden daha büyük bir yeşil alandı.geldiğimiz yer kır evi olmalıydı.iyide neden kimse yoktu,komşu bir ev bir araba neden yoktu? en önemlisi korhan neden yoktu? sakin olmaya çalıştım,gidip elimi yüzümü yıkayacak ve salonda oturup korhanın gelmesini bekleyecektim.banyodaki aynada kendime baktım perişandım.üzerimde dünkü elbisem,dağınık saçlarım ve makyajımla hilkat garibesi gibi duruyordum.ayakkabılarımı çıkarmıştı,yalın ayaktım.yüzüme bir kaç kez su çarptım.saçlarımı tezgahta buldugum tarakla taradım.başımın ağrısıda geçerse daha iyi olacaktım.salona geçtim tekrar.beklemeye başladım korhanı.bir saat...iki saat...tamı tamına iki buçuk saat geçmişti saat dokuza geliyordu ve korhan hala ortalarda yoktu.aramak aklıma geldi.hemen öantamı aramaya koyuldum,ama yoktu.telefonumda içindeydi.kahretsin nerdeydi bu çanta? çaresiz bekleyecektim,yeniden salonda bittim.beş dakika geçmemişti kapının açıldığını duydum,koşarak gittim.
cemre:"korhan!" kapıda gördüğüm manzarayla beynimden vurulmuşa döndüm.gelen tunçtu...iyide nasıl?neden bana uzak gelen bu evde onunla birlikteydim?kafamda binlerce soru vardı ve şuan bayılmak üzereydim.korkuyordum,tunçtan iğreniyordum ve korhanın gelmesi için dua ediyordum.çok karmaşıktım. sonra tunç'un sesiyle düşüncelerime ara verdim.
tunç:"korhan yok ve sanırım uzun bir süre daha aramızda olmayacak." nasıl yani?
cemre:"nasıl yani?"
tunç:"gerçekten yarın evleneceğinizi bile bile evimde oturacağımı mı sandınız?ahh!hadi ama cemre seni o pezevenge yar edeceğimi düşünmüş olamazsın."
-------------------
veeee bir son daha :) umarım iyi olmuştur...
