-fback-
"Şimdi söyle bakalım, ne istiyorsun?"
Ne yaptığını biliyor muydu? Pek sayılmaz. Bunu söyleyeceği için ileride pişman olacak mıydı? Belki de...yine de hiçbir düşünemeyecek haldeydi. Yeonjun'un şakası yoktu. Taehyun kendini savunabilecek biri olsa da bir anlık dalgınlığı bir sürü şeyi mahvedebilirdi. Kafası derslerle yeterince doluyken, bir de her an birinin onu hastanelik edecek kadar dövüp dövmeyeceğini düşünüp sürekli etrafı kollamakla uğraşamazdı.
O her zaman Beomgyu'yu koruyordu ve bu sefer de Beomgyu onu korumak zorunda hissediyordu. Üzerinde korkunç bir baskı hissediyordu ama o bu baskıyı sorun etmiyor, yalnızca olayların Taehyun'a sıçraması ihtimali yüzünden boğuluyordu. Buna cesaret edemezdi ve engellemeliydi.
"Beomgyu konuşacak mısın?"
"Bacağımı kır." Yeonjun aldığı cevapla afallarken, Beomgyu'nun gözlerinde ilk defa kararlılığı görmüştü. Bu onu daha da afallatmıştı. "Ne dediğinin farkında mısın sen? Videoyu çekip jürilere mi göstereceksin? Ne dönüyor kafanın içinde?"
Beomgyu yaslandığı duvardan ayrılırken Yeonjun hala şaşkınlıkla onu izliyordu. Yalan yok, Beomgyu'nun delirdiğini bile düşünmeye başlamıştı.
"Yarışmadan çekilemem Yeonjun. Kazanmak istiyorsan dediğimi yapmak zorundasın. Eğer bir yerime bir şey olursa ve hemen iyileşemeyecek durumda olursam jüriler beni mecburen elemek zorunda kalacak. Ben elenirsem de kolayca kazanacaksın."
Beomgyu her konuşmasında Yeonjun'u daha da şaşırtıyordu. Yeonjun onun bu yönünü ilk kez görmüştü. Kararlı ve gözü kararmış yönü.
"Yapamam."
Beomgyu gülümsedi. "Neden? Bana kıyamıyor musun?"
"Sana vurursam kendi canım acır Beomgyu. Yapamam başka bir şey iste."
Beomgyu şaşkınlıkla Yeonjun'a bakarken, Yeonjun ona bakmadan yeri izliyordu. "Yeonjun yoksa sen bana-"
"Tek kelime edersen konuştuğuna pişman olursun Beomgyu. Susmanı öneririm."
Beomgyu'yu böyle durduramayacağını biliyordu. Soracak bir sürü sorusu olduğunun ve her birini sormaktan hiç çekinmeyeceğinin de farkındaydı. O susturalamazdı.
"Korkağın tekisin Yeonjun. Her konuda. Duygularını söylemekten bile ölesiye korkuyorsun. Korktuğun şey yalnızca bu da değil. Şımarık aptal çocuklar gibisin. İstediğin oyuncak senin olmazsa, olana kadar herkesi tehdit ediyorsun. Ne oldu beni alabilmek için Taehyun'u ortadan kaldırmayı mı akıl ettin gerçekten? Onu bırakıp sana geleceğimi düşündün mü? Senin gibi bir zavallıya?"
Beomgyu'nun amacı gayet açık olsa da Yeonjun anın getirdiği öfkeyle bunu fark edemiyordu bile.
Yeonjun'u kızdırmak zor değildi ve çok kızarsa kontrolü kaybedip her şeyi yapacak birine dönüşüyordu. Beomgyu'nun o Yeonjun'a ihtiyacı vardı, buna değil. Bu yüzden onu olabildiğince kızdıracak ve Yeonjun istemese bile Beomgyu asıl amacına ulaşacaktı.
Bacağının kırılması için bu kadar çaba gösteriyor oluşu onu güldürüyordu. Çıldırmıştı.
"İstediğin hiçbir şeyi asla elde edemeyeceksin Yeonjun. Çünkü sen bir hiçsin. Koca bir başarısızlık kaynağısın. Dansta birinci olmak istiyorsun ama o kadar korkaksın ki önüne çıkan her güçlüyü yok ediyorsun. Ama uyan Yeonjun! Bu zamana kadar neyi gerçekten kazandın? Herkesin ikinci planısın. Ben yoksam sen kazanırsın, ama ben olursam senin kim olduğunu bile bilmezler."
Yeonjun yumruğunu Beomgyu'nun suratına geçirdiğinde, Beomgyu zaferle gülümsedi. Doğru yoldaydı. "Kimse seni asla sevmeyecek Yeonjun, yalnız öleceksin."
Kendini birden yerde bulurken Yeonjun'un tekmelerini sırtında hissediyordu. Acı çekmesi gerekirken yüzündeki gülümseme daha da genişliyordu.
Evet, çıldırmıştı.
Arka arkaya gelen tekmelerin sonu kesilmezken, Yeonjun kendinde bile değildi. Eğer olsaydı Beomgyu'ya bunları asla yapmazdı.
Kesinlikle gösteremiyordu ancak Beomgyu'ya aşıktı. Bu basit bir 'aşk işte' denilip geçilecek gibisinden değildi. Ona o kadar aşıktı ki, söyleyememenin öfkesiyle onun bile canını yakabiliyordu. Onu elde edemeyeceğini biliyordu ve bu yüzden elindeki her şeyi almak ve onu mahvetmek istiyordu.
Bacaklarına aldığı darbeler canını acıtırken gözünden küçük bir yaş düşmüştü odanın soğuk zeminine. Pekala canı fazlasıyla yanmaya başlamıştı. Yeonjun ona söyleneli yapıyor ve bacağına vuruyordu. Öyle bir vuruyordu ki, bir daha yürümesini istemiyor gibiydi.
"Güçsüzsün Yeonjun, şuna bak daha düzgün vuramıyorsun bile." Beomgyu yerde acıdan kıvranırken aynı zamanda bunu gizlemeye çalışıyor ve Yeonjun'u kışkırtmayı sürdürüyordu. Bu kadar acıdan sonra bu günü bacağı zararsız atlatırsa ne yapabileceğini bilmiyordu. Sadece bunu planlayabilmişti ve başka bir çözüm yolu da yoktu. Yarışmadan kendi isteğiyle çekilebilirdi ama o zaman kendisine yaptığı bu haksızlığı sonsuza kadar öfkeyle hatırlar ve kendisine saygısı daha da düşerdi.
Yarışmadan çekilebilmek için kendini dövdürtmek ne kadar mantıklıydı bilmiyordu ama kaybetmesi için bir nedeninin olması onu biraz da olsa rahatlatabilirdi. Bacağı kırılmış olacaktı ve bu yüzden kazanamadım diyebilecekti. Kendini hiç yoktan kandırabileceği bir seçenek vardı ve o da bunu seçmişti.
Bir anda gelen acıyla çığlık atarken, Yeonjun aniden kendine gelmiş ve şokla açılan gözleriyle yerde kıvranan Beomgyu'ya bakmıştı. "Beomgyu,"
Olanlara inanamıyordu.
"Beni yerden kaldır sonra da hocalara prova yaparken sana takıldığımı ve bacağımın..." anlık vuran acıyla cümlesi yarıda kesilmiş ve soluklanmıştı.
"Bacağımın üstüne düştüğümü söyle."
"Beomgyu-"
"Yeonjun tanrı aşkına kaldır beni diyorum. Gebereceğim acıdan çabuk ol."
"Sen kafayı yemişsin."
Yeonjun çabucak yerdeki çocuğu kucaklarken hızlı adımlarla odadan çıkmış ve hocaların yanına koşmaya başlamıştı. Aklı gerçekten karışıktı. Beomgyu'nun en sevdiği şeyi bir başkası uğruna elleriyle gözü kapalı ittirmesine şaşırmayı henüz atlatamamışken, Beomgyu şimdi de sevdiği kişiye gelecek zararı kendisine yöneltmiş ve bir bakıma onu korumaya alabilmişti.
Aklı gerçekten farklı ve korkunç çalışıyordu ancak Beomgyu ilk kez aldığı bir karar için kendisinden bu kadar emindi. Canı tatlı biriydi, canı hemen yanardı ancak şimdi az önce yaşadıklarını düşündüğünde, Taehyun için yapmayacağı hiçbir şey olmadığını fark etti.
Onun için her şeyi gözü kapalı kabul edebilirdi.
Her şeyi.
________________
Günde 3 bölümle geldim ilk defa görenler suphanallah diyor hissediyorum ✋
umarım iyi olmuştur 3 tane yazınca neyi yazıp neyi yazmadığımı unuttum kontrol de edemedim saçma gelen bir yer olursa lütfen söyleyin düzelteyim 💗
okuduğunuz için teşekkür ediyor bir sonraki bölümde görüşünceye kadar mutlu günler diliyoruzzz 💗💗💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
fate • taegyu
Fanfic"Japon mitolojisine göre tanrı birbirlerinin ruh eşleri olan çiftleri serçe parmaklarından görünmez kırmızı bir iple birbirine bağlarmış. Parmağına bak, iplerimizin birleştiğini görüyor musun?"
