fate • taegyu

1.9

"Beomgyu dikkat et!"

Her şey o kadar hızlı ve ani gelişmişti ki, Beomgyu gözünü açıp kapayıncaya dek hayatı neredeyse ellerinden kaymıştı. Her şey hızlıydı fakat Taehyun için sanki tüm dünya durmuş ve hiçbir şey kıpırdamıyormuş gibiydi. Her şey fazlasıyla yavaştı. Koşuyordu ancak attığı tek bir adımı bile bir saat içinde atıyormuş gibi hissediyordu.

İlerlediğinden şüpheliydi. Hala olduğu yerde durduğunu düşünüyordu.

Sadece bir adıma daha ihtiyacı vardı.

Tek bir adıma.

"Taehyun! Senden sadece seni seviyorum sözünü duymak istemiştim. Tüm hayatım boyunca bunu istedim. Biliyorum, her zaman söylüyordun ama ben arkasında yatan arkadaşlık anlamından nefret ediyordum!"

Aralarındaki uzaklık farkı hızlı adımları sayesinde azalırken, Gun bunu bilirmiş gibi daha da hızlanıyor ve bir an önce Taehyun'dan kurtulmak istiyordu.

"Taehyun git başımdan!"

"Gun lütfen dur," ne söylerse söylesin sözünü dinletmeyi başaramıyor ve endişesini geri plana atmaya, sakin kalmaya çalışıyordu.

Yarım saat önce dünyada sahip olduğu tek arkadaşı ona aşık olduğunu itiraf etmişti. Bu onun için ürkütücüydü çünkü Gun'la aynı şeyleri hissetmiyor oluşu yüzünden aralarındaki ilişkinin sarsılacağından korkuyordu. O yeniden eski günlere dönmek istiyordu ancak Gun ilişkilerini sonlandırmayı istediğini söylüyordu.

"Gun, yalvarırım konuşmama izin ver. Sahip olduğum tek kişi sensin lütfen! Lütfen sensiz yapamam lütfen."

Ağlayarak yolun kenarına çöktüğünde, önünde giden çocuğun adım seslerinin durduğunu fark etmiş ve yaşlı gözlerini kendisine öfkeyle bakan gözlerle birleştirmişti.

"Senden nefret ediyorum Taehyun. Benimle aynı şeyleri hissetmiyor oluşundan nefret ediyorum. Belki de böyle hissederek bencillik ediyorum ama ne olurdu beni sevseydin? Çok mu şey istemişim?"

"Hayır, hayır lütfen öyle düşünme. Bencillik değil bu, üzgünüm. Gerçekten çok üzgünüm. Ben sadece-"

"Sen sadece birine kalbini açmaktan deli gibi korkan aptal çocuğun tekisin Taehyun."

Gun'un bedeni yeniden hareketlendiğinde, Taehyun'u arkasında bırakmış ve yeniden hızla yürümeye başlamıştı. O sırada Taehyun elinin tersiyle çabucak yaşlarını silmiş ve yeniden ayağa kalkarak Gun'a yetişmek için koşmaya başlamıştı.

Koşamıyordu.

Hıçkırıklarla ağlarken nefes alamıyordu ve bu durum koşmasına izin vermiyordu.

"Gun dur."

Gun ne olursa olsun onu dinlemiyordu. Taehyun onu durduramıyordu.

"Bir gün gelecek birine tüm kalbini vereceksin,"

Taehyun'un önünde ilerlerken bağırmayı sürdürüyordu.

"Gun dur!"

"Tüm kalbini vereceksin ve,"

Gun olduğu yerde duraklamış ve Taehyun'un olduğu yöne dönmüştü.

Taehyun ise ona doğru koşuyordu.

"Ve o zaman benim kalbimin ağırlığı ruhuna sarılacak Taehyun!"

"Gun dikkat et!"