First Place *Sebastian Stan* //16+

5. Powinnam cię nienawidzić

Podjeżdżamy pod mały domek i zostaje prawie siłą wyciągnięta z samochodu wpadając w czyjeś objęcia. Dokładnie wiem kto to więc tylko obejmuję go ramionami i wtulam twarz w jego szyję ciesząc się ciepłem i zapachem niesamowicie dobrych perfum.

-Kruszyno.- odstawia mnie delikatnie, ale nadal trzyma blisko tak, że czuje jego drżące dłonie na ramionach. -Tak się martwiłem.- przeczesuje palcami moje włosy i uśmiecha się lekko.

-Bez potrzeby.- wzruszam ramionami, a on się krzywi.

-Co on ci zrobił?- bierze moją twarz w dłonie i przygląda mi się uważnie. Przejeżdża delikatnie wokół nosa, ale ja i tak czuję przy tym ból. -Przepraszam.

-Hej może wejdziemy do środka?- obok nas pojawia się zielonowłosa. -Zjemy coś?- te dwa słowa sprawiają, że głowa mężczyzny odwraca się w jej stronę. -Jestem Rachel.

-Robert.- ściska ją lekko. -To co z tym jedzeniem?

-Zamówimy coś?- zerka na nas przez ramię gdy otwiera drzwi, a ja chwilę później słyszę dźwięk kroków małych stup.

-Ciocia!- Mia rzuca mi się na szyję, a ja unoszę ją pomimo bólu w klatce piersiowej.

-Cześć kochanie.- nadal nie wypuszczam jej z objęć. -Tęskniłam.

-Ja też.- odstawiam ją.

-Ale urosłaś.- dotykam jej długich blond włosów, które mają różowe końcówki. -Ładne.- komplementuje, a ona uśmiecha się szeroko pokazując rządek zębów.

-Kto to?- wychyla się za mnie i zerka na mężczyznę w okularach.

-O dziecko!- Downey ożywia się. -Twoje?- odwraca się do Rachel, a ta kiwa głową. -Wyglądasz tak młodo, że to aż dziwne.- kuca przy małej. -Witaj.

-Witaj jestem Mia.- dziewczynka wyciąga formalnie dłoń, a on prycha i przyciąga ją do uścisku.

-Jestem Robert.- odsuwa się i sięga dłonią do kieszeni. -Masz i leć się bawić bo dorośli muszą pogadać.- wciska jej do ręki sto dolarów, a ta nie myśląc ani chwili zerka na niezadowoloną Rachel i ucieka z głośnym śmiechem.

-Co to było?- dziewczyna zła siada na fotelu.

-Drobne na lody?- odpowiada głupio i również siada, a ja zaraz obok niego.

-Nie rób tego więcej proszę. To niekomfortowe.- zaciska usta, ale chwilę później uśmiecha się ponownie. -To co zjemy?

-Pizza?- odzywam się w końcu. -Umieram z głodu.- widzę zadowolony uśmiech na twarzy mężczyzny, który wyciąga telefon i wybiera numer. Pyta co chcemy i zamawia dodając żeby dali też jakiś alkohol.

-Dobra.- nachyla się i wlepia wzrok w moją twarz. -Opowiadaj.. wszystko.- zakłada nogę na nogę wzdychając w teatralny sposób.

-Cóż, przyjechała matka. Opowiadałam ci o niej.- kiwa głową i krzywi się na tą myśl. -Posprzeczałyśmy się o pieniądze oczywiście i Kevin się wkurzył bo grzecznie wyjaśniłam, że nie jestem od niego zależna.- mówię cicho. Nie chcę żeby Mia słyszała.

-I cię skatował?- prycha. -Złożyłaś zeznania?

-Nie chciała i wyrzucił ją z domu na dodatek.- siostra mnie uprzedza i oczywiście musi dodać coś od siebie. -Z  domu, który ona kupiła.

-Co?- jego głos podnosi się o kilka tonów. -Dlaczego nie złożyłaś tych cholernych zeznań kobieto? To nie są żarty.- unosi się zły.

-Ja.. nadal.. chyba coś do niego..- przerywa mi unosząc dłoń.