"Serçe parmağını uzat!"
Küçük çocuk şaşkınlıkla yanında oturan sıska çocuğa baktı.
"Uzatsana!"
Cevap alamayınca sinirlenmişti sıska çocuk.
"Neden uzatacağım?"
Anlamaz bakışlarla bakmaya devam ediyordu. Sıska çocuk derin bir nefes verdi.
"Herzaman böyle olmak zorunda mısın? Bir kere de benim dediğimi yapsak olmaz mı?"
Dolan gözleri görünce ve titrek çıkan sesi duyunca itaakarca parmağını uzattı. Sıska çocuk önce tebessüm etti.
Sonrasında kendi serçe parmağını diğer çocuğun tombul parmaklarına doladı.
"Sonsuza kadar en iyi arkadaşım olmaya söz veriyor musun?"
Küçük ve tombul çocuk duyduğu sözlerle gülümsedi. 'Gerçekten onunla sonsuza kadar arkadaş mı olmak istiyordu?' Bir süre düşünür gibi yaptı. Arkadaş olmak istemediğinden değildi bu düşünmesi. Arkadaşını sonsuza kadar koruyup, üzmeyeceğine emin olmak istiyordu.' Üzmemek için elimden geleni yapacağım...' serçe parmağını sıkarak arkadaşından bir "ah..." sesi çıkmasına sebep oldu. Gülümsemesini iyice genişletti.
"Söz veriyorum. Ama sen kemik çocuk sende benim sonsuza kadar en iyi arkadaşım olcaksın!"
Sıska çocuk parmağının acısını unutup aldığı cevapla arkadaşına sarıldı. Tombul olan bu sevinç gösterisine karşı koyamayıp o da sarıldı arkadaşına.
"Bende senden bir söz isteyebilir miyim?"
Tombul çocuk arkadaşı kollarından ayrılırken küçük bir mırıltıyla konuşuyordu.
"Sözle bakalım yağ torbasıı"
Arkadaşının göbeğine vurarak yanıtlamıştı. Tombul çocuk normalde olsa açıyormuş gibi numara yapardı.
"Sonsuza kadar yanımda olacağına söz verir misin? Benden sıkılsan bile... Hatta evlendiğinde bile hergün yanımda olacağına söz verir misin?"
Sıska çocuk belirgin olan dudak kenarlarını iyice kıvırıp, elini arkadaşının omzuna koydu.
"Söz veriyorum! Seni asla bırakmayacağım."
Tombul çocuk arkadaşının gülümsemesine aynı 'sevgiyle' karşılık verdi. Çalan zil sesiyle oldukları yerden kalktılar ve sınıflarına doğru ilerlemeye başladılar.
-----------
Y/N: Merhaba arkadaşlar hikayemi daha önce bir sayfada bir kaç bölüm (aylar aylar önce) yayınlamıştım. Fakat daha sonra bazı nedenlerden dolayı silmiştim. Bu sefer hikayemi sadece kurgusu aynı ama yayınladığım bölümlerden farklı bir nevi düzenlenmiş haliyle yayınlamaya başlayacağım. Bu konuyu görüpte tanıdık gelirse diye yazdığım bir yazar notu.
Yorumlarınız ve düşünceleriniz benim için çok önemli. Tanıtımı şöyle şuraya bırakıyorum iki hafta sonra (belki daha yakın zaman sonra) birinci bölümümle karşınızda olacağım.
Beni ve hikayemi yalnız bırakmayın!
<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Best Friend Forever
Fanfictionİlk kez biriyle arkadaş olunca 'sonsuza' kadar beraber olacaksın sanırsın. Zamanla araya mesafeler girer 'unutulur' onlar ve bir kaç anıda 'çocukluk arkadaşım' diyerek anımsarız. Tüm bildiklerinizi unutun. Ayrılmayan bu arkadaşlara bir kaç dakik...