Best Friend Forever

-17- FİNAL

EYLÜL 1999 

Jongdae, sınıfa girdiğinde hala içinde tedirginlik vardı. Annesi söz vermişti bugün bütün gün onu kapıda bekleyeceğine fakat ya giderse?  Aslında korkmuyordu sadece bu koca okulda hiç kimseyi tanımamak ona ürkütücü geliyordu. Kendisine oturmak için yer ararken bahçede gördüğü sevimli çocukla göz göze geldi. Suratı tam bir köpeğe benziyordu ve Jongdae köpekleri çok severdi. Bahçedeki bir kaç saniyelik bakışmalarına güvenerek çocuğun yanına gitti.

""Yanına oturabilir miyim?"

Sesinin gür çıkmasına çalışmış ama maalesef başarısız olmuştu. Sesi onu daha ilk saniyeden hayal kırıklığına uğratsa da bozuntuya vermedi.

Çocuk yanına oturmasına izin verdikten sonra önce çantasını koydu sıraya sonrada kendi oturdu. "Ben Jongdae" diyerek kendini tanıttı. Karşısındaki tombul çocuğun aklından bir kaç tilkinin geçtiğini  farketti ama belli etmedi. Daha sonra köpek suratlı çocuk "Bende Baekhyun." dedi. Son derece emin bir havayla.

Jongdae'nin acil arkadaş bulma görevi tamamlanmıştı. Artık annesi eve gidebilirdi.

Ocak 2000 

Jongdae, sabah uyandığında karı görünce en sevdiği mevsim olmasına rağmen kıştan nefret etmişti. Baekhyun'u, gülümsemesini, onunla konuşmayı, saçlarını, bakışlarını her şeyini özlemişti. Abisinden bildiği gibi kar demek tatil demekti. Jongdae'nin bu hayatta en sevmediği şey artık tatildi. Çünkü tatiller onu Baekhyun'dan ayırmaktaydı. 

Annesine uzun süre dil dökmesinden sonra sonunda onu ikna etmişti.  EVET BAEKHYUNLARA GİDECEKLERDİ!! Annesi telefonla Baekhyun'un annesini aradığında önemli bir şeyler olduğunu anlamıştı. İçini korku  kapladı. Ya Baekhyun'a bir şey olmuşsa? 

Annesine bir an önce telefonu kapatması için işaretler yapıyordu. Annesi sonunda kapattığında "Baekhyun bize gelmek için evden kaçmış." dedi. Jongdae şaşırarak annesine baktı. Bir kaç saniye duraksadıktan montuna doğru uzanırken annesi ona engel oldu. "Sen duruyorsun küçük ben baban ve ben onu arayacağız. Sen evde arkadaşını bekliyorsun.

--

"S-sadece seni özlemiştim."  Baekhyun bunu dedikten sonra Jongdae'nin kollarında uykuya dalmıştı. Çok masumca uyuyordu. Jongdae ise kalp atışlarına engel olamıyordu. Onun ağzından bu kadar tatlı bir şekilde "seni özlemiştim" cümlesini duymak paha biçilemezdi. Küçücük kalbi sanki kocaman olmuş ve zayıf bedenine sığmıyordu. Jongdae, Baekhyun'un masum yüzüne bir kez daha baktı ve onun tombik yanaklarına bir öpücük kondurdu. 

Jongdae'nin  kışa olan nefreti kısa sürmüştü.  Kış tekrar en sevdiği mevsim olmuştu. Bugün ise yeryüzünün en özel günü olmuştu.

Jongdae bugün Baekhyun'a yemek yedirmiş, ona sarılmış ve öpmüştü. Şimdi ikisi birlikte uyuyacaklardı.  Jongdae bugünü asla unutmayacağına yemin ederek uykuya daldı.

Şubat 2001  

"Başkasıyla arkadaş olma, yalnızca ben, ben arkadaşın olayim, benimle konuş başkasıyla konuşa ben seni herzaman güldürürüm Jongdae söz!" 

Jongdae tam olarak 2001 yılının Şubat ayında Baekhyun'u arkadaş olarak sevmediğini anlamıştı. Çünkü Jongdae Baekhyun'u çok başka seviyordu. Ne bir erkek ne de başka bir kız asla Jongdae'ye bunları hissetiremezdi. Henüz 8 yaşındaydı ve Baekhyun'a büyüklerin aşk diye bahsettiği o hisse benzer hisler benziyordu.