Büyülü Aşk

26*

2 ay sonra...
Edanın düşük riski çoktan  geçmişti bebeği 6.5 aylık olmuştu bile artık istediği gibi hareket ediyor şirkete gidiyordu tabi kendini yormamak şartıyla sonuçta bir can taşıyordu bu da ona ağırlık yapıyordu bi de hamileliğin getirdiği kilolar stresler uyku bozuklukları ve sinir hali vardı tabi yine de bu hallerin tadını çıkarmaya çalışıyodu serkan balayı sözünü tutmuş edaya teklif sunmuştu ama eda eğer giderlerse yarım saatte bir Yoruldum dinlenmeye gidelim oturamıyorum kalkamıyorum eğilemiyorum gibi şeyler söylerek serkanı bunaltmak istemiyordu zaten burada edaya  yeterince yardımcı oluyordu orada tatil bile yapamazdı herhalde çünkü hareket etmek bile eda için zorlaşmıştı o yüzden balayını doğumdan sonra bebekleri biraz büyüyünce daha uzun bir şekilde yapmaya karar vermişlerdi bugün edanın doğum günüydü serkanı yokluyor sürprizi var mı diye öğrenmeye çalışıyor ama doğum gününü hatırladığı hakkında bile şüphe duyuyordu artık çünkü bu konu da hiçbir şey söylemiyor günlerdir işine odaklı şirkete gidip geliyordu edayla bile çok az diyalog kuruyordu eda artık unuttuğundan emindi ve bu da onu biraz üzmüştü geçen yılda zaten serkan ortadan kaybolduğunda araya kaynayıp gitmişti oysaki bu serkanla ve bebeğiyle ilk doğum günü olacaktı ama tabi bu gidişle olamayacaktı o sabah beraber kahvaltı yapıyorlardı

Serkan:neyin var güzelim yüzün biraz düşük gibi

Eda:bir şeyim yok işte hamilelik uykumu alamadım sanırım

Serkan:şöyle yapalım benim önemli bir toplantım var şirkete kesin gitmem gerek sen bugün evde kal istediğin kadar uyu olur mu çünkü bugün baya geç gelirim

Eda:olmaz bende gelicem

Serkan:peki sen bilirsin ama bir şartla yorulunca eve döneceksin

Eda:peki

Eda serkan hatırlamadığı için ona soğuk davranmaya başlamıştı belki o zaman hatırlar diye ama nafile sanırım hiç hatırlamıcaktı

Serkan:doyduysanız çıkalım güzelim seyfi halleder buraları

Eda:doyduk

Serkan:bir sorun olmadığına emin misin

Eda:evet dedim ya

Serkan:peki o zaman çıkalım diyip şirkete gelmişlerdi serkan arabadan inince edanın kapısına yönelmiş elini uzatmıştı eda da elini tutmuş ve içeri girmişlerdi girmeleriyle kızların üstüne koşması bir olmuştu hepsi edanın karnına sarılmıştı

Ceren:peri seni çok özledik

Pırıl:kocaman olmuşsun halacım

Melo:en çok melek teyzen özledi tabi

Selin:prenses bugün nasılsın

Eda:sağolun kızlar bende iyiyim demiş ve trip atarak içeri girmişti inanılır gibi değildi hem doğum gününü hatırlamıyolar hem edaya hal hatır bile sormuyolardı herkesin derdi peri olmuştu artık kızını düşünmeleri hoşuna gidiyordu tabi ama nasılsın bile dememeleri eda bu düşüncelerle boğuşurken masasına gelip oturmuştu o oturur oturmaz bir sürü el çevrelemişti onu

Kızlar:özür dileriz seni üzmek istemedik ama heyecanlıyız işte aramıza ilk defa küçük biri katılacak

Eda:tamam sorun değil söylemek istediğiniz başka bir şey var mı

Kızlar:yok

Eda:peki hepiniz işinizin başına dönün o zaman diyip onları göndermişti "hala hatırlamıyolar ya çıldırıcam"

Serkan:kim neyi hatırlamıyo hayatım

Eda:ee yok bir şey kızımla konuşuyodum

Serkan:peki demiş ve işe koyulmuşlardı akşama kadar çalıştılar serkan edanın yorulduğunu anlamıştı

Serkan:sevgilim sen eve git yorulmuşsun belliki benim bugün işim çok geç gelirim güzelce uykunu al

Eda:nasıl yani bu gece beraber uyumıcak mıyız

Serkan: tabiki de uyuyacağız ben gelince senin yanına yatar size sarılarak uyurum

Eda:ne işin var ki gece gece

Serkan:hayatım hani uzun ısrarları sonucu Hale hanımın evini tasarlamıştın ya iki ay önce eşiyle birlikte teşekkür amaçlı bir yemek organize etmişler oraya gideceğim evleri de bitti bir an önce görmek istiyorlar onu teslim edeceğim

Eda:proje benim projem ben niye gelemiyorum

Serkan: seni de davet ettiler ama hamile olduğunu yorulacağını söyledim istemeyeceğini düşündüm eğer istiyorsan gelebilirsin tabiki de

Eda:istiyorum gelicem

Serkan:peki şoför seni eve bıraksın bir kaç saat uyu dinlen hazır olduğunda ara beni gelip alıyım

Eda:peki diyip eve geçmişti biraz uyumuş sonra hazırlanmış ve serkan gelip almıştı onu

Eda:ilk nereye gidiyoruz

Serkan:önce evi görmek istediler sonra yemek

Eda:tamam dedi ve eve geldiler

Serkan:bir ev ancak bu kadar güzel tasarlanabilirdi

Eda:ee olacak o kadar çok uğraştım Hale hanım senin zevkine çok güveniyorum her şeyi sana bırakıyorum hayallerine göre güzel bir ev tasarla bana deyince bende hayallerimi çizdim işte

Serkan:tam seni yansıtıyo zaten büyük bir bahçe her yerde çiçekler istersen içeri geçelim onlar gelene kadar üşümeyin içeri girmeleriyle patlayan
konfetiler yükselen çığlıklar bir olmuştu eda ilk başta korkup serkana sarılmıştı ama ışığı açınca karşında ailesini görünce şaşırmıştı ve mutlu olmuştu

Serkan:evine hoş geldin

Eda:evim?

Serkan:burası senin hayallerindeki ev değil mi öyle çizmiştin yani bizim evimiz

Eda:ne yani ben kendi evimimi çizdim

Serkan:evet eğer söylesem sürpriz olmazdı değil mi hem yeni bir eve taşınmak istemiyor muyduk zaten düşündüm ve bu neden senin hayalindeki ev olmasın dedim doğum gününde en güzel hediye bu olurdu

Eda:yaa serkan ben unuttunuz sanmıştım

Serkan:unutmak mı seninle ilgili hiçbir şeyi unutmam ben

Eda:daha güzel bir hediye veremezdin çok seviyorum seni hem de her şeyden çok

Serkan:bende sizi çok seviyorum iyi ki doğdun sevgilim deyip edayı öpmüştü herkes hayranlıkla onları izliyordu aynı zamanda hiç susmayan alkış sesleri artık yeni bir evleri yeni bir hayatları ve yeni başlangıçları vardı.