Büyülü Aşk

47*

Bebeği kaybetmelerinin ardından iki hafta geçmişti eda biraz olsun düzelmişti gerçi düzelmiş denebilirse dışarıya iyi görünüyordu ama içi kan ağlıyordu nasıl unutabilirdi ki bebeğini kimsenin görmediği zamanlarda sessizce bırakıyordu göz yaşlarını serkan da ondan farksızdı bu acı onun da hala aklında kalbinde
düşüncelerindeydi yine de ilk günkü kadar kötü değillerdi en azından hayatlarına kaldıkları yerden devam ediyor şirkete gidiyor çalışıyorlar kafaları dağılıyordu onlara iyi gelen şey ise birbirleri kızları ve işleriydi o zaman biraz olsun düşüncelerden arınıp huzur buluyorlardı sabaha karşı eda gördüğü kabus sonucu yerinden sıçramıştı bebeğinin büyümüş halini görmüştü
onu bir yere çağırıyordu sonrada beni bırakma lütfen deyip gözden kayboluyordu edanın aklında kalan bir şey daha vardı o da rüyada küçük çocuğun ona gelmesini söylediği yer eda rüyadan fazla etkilenmişti serkanı uyandırmadan aşağı indi dakikalarca ağladı bu rüyaya anlam veremişti kuytu köşe bir yer o çocuk neden onu oraya çağırmıştı daha fazla bu merak duygusuyla duramadı ceketini telefonunu bir de arabanın anahtarlarını alıp çıktı kimseye haber vermedi eğer verirse onu geçiştireceklerdi deli olduğunu düşüneceklerdi ama eda gitmekte kararlıydı ve oraya doğru yola koyuldu peri ve serkan da her şeyden habersiz uyumaya devam ediyordu bir saat sonra serkan gözünü açmış kendine gelince yanına bakmış ama edayı göremeyince evi gezmeye başlamıştı saat henüz altıydı bu saatte nerde olabilirdi peri de hala uyuyordu bütün odaları bahçeyi balkonu gezdi ama bulamadı

Serkan:eda sevgilim nerdesin yok işte olsa cevap verirdi niye bağırıp duruyorsam evin içinde dur bir arayım al işte telefona da ulaşılmıyor acaba yürüyüşe falan mı çıktı güvenliğe soruyum serkan güvenliği aramıştı

Güvenlik: buyrun serkan bey

Serkan: eda evden çıktı mı gördünüz mü

Güvenlik:evet yaklaşık bir saat önce arabasıyla çıktı serkan bey

Serkan:peki teşekkür ederim
arabasıyla gittiyse yürüyüşe çıkmamış bir saat oldu dedi saat beşte nereye gitmiş olabilir acaba halasına kızlara falan mı bir şey oldu meloyu aradı

Melo:eniştee noldu bu saatte ya beni uyandırdın rüyanda mı gördün yoksa

Serkan:saçmalama melo eda evde değil haber de vermedi orada mı diyecektim

Melo:buraya gelse beni uyandırırdı belki Ayfer abla almıştır içeri dur bi bakıyım ee enişte Ayfer ablada uyuyo edanın odası da boş burada da değil

Serkan:peki ceren fifi falan onlara gitmiş olabilir mi

Melo:enişte cerenler balayına gitti ya bir kaç gün önce fifi de zaten ailesinin yanında

Serkan:doğru unutmuşum ben onu neyse ben bi şirkete falan da soruyum haber alırsan ya da ulaşabilirsen bana haber ver defalarca aradım telefonuna ulaşılmıyo çünkü

Melo: bak ben de merak ettim şimdi tamam ararım ben seni bi de gideceği yerleri de düşünüyüm ben

Serkan:tamam görüşürüz