ABİLER VE PRENSES

BÖLÜM 4

Merhaba şekerlerim bu bölümü bu saate yetiştiricem diye canım çıktı kıymetimi bilin bari. Mağdur etmeyin beni de esirgemeyin benden o güzel oylarınızı ve yorumlarınızı. Neyse siz güzel güzel bölümünüzü okuyun. Bu arada bu attığım en uzun bölüm oldu..

İyi okumalar... 💜 💜

KORAL MALİKANESİ

(Ben deniz yazarınızdan:)))

"Anne bir şey de şu oğluna ya artık bulaşmasın bana." Emir' in söylenmesini duyan Hilal Hanım sert olduğunu düşündüğü bakışlarla Ares' e baktı.

"Oğlum rahat bırak kardeşini uğraşma onunla." Ares annesini takmayarak Emir' in yüzünü mıncırmaya devam etti.

"Abi yeter ya bırak artık." Emir'in son söylenmesiyle beraber bu sefer Barlas' ın sesi duyuldu.

"Ares bırak Emir' i rahat durun." ne kadar yumuşak bir emir olsa bile Barlas' ın sözü onların evinde çocuklar üzerinde büyük etki gösterirdi. Ares hemen elini çekti, abisine karşı gelmeye cesareti yoktu. İçeri giren görevli kızla bakışlar ona döndü.

"Efendim bu kağıdı kapının önünde bulduk, üstünde sizin adınız yazıyor." herkesin kaşları çatıldı. Onların evine eğer böyle bir kağıt geliyorsa pek hayıra işareti değildi bu.

"Getir." Murat Bey' in sesiyle hemen kağıdı vererek salonu terk etti.

"Ne o baba." Barlas' ın katı sesiyle Ares' te olmak üzere herkes ciddileşip babalarına döndü.

"Bilmiyorum oğlum öğrenicez şimdi." Murat Bey zarfı açıp kağıdı eline aldı ve kağıdı içinden okumaya başladı. Kötü bir şey yazıyor olabilirdi ve bunu eşine hemen anlatamayabilirdi. Ailesini düşünmek onun en büyük sorumluluğuydu.

'Pek sevgili eski dostum;

Sen benim ailemin sonu oldu ve bende senin. 17 yıl önce...'

Murat Bey okudukları karşısında kas katı kesilmişti. Bunu yapmış olamazdı. Bu kadarına cesareti olamazdı. Allah kahretsin öldürücem seni orospu çocuğu.

"Baba sana diyorum iyi misin? Ne yazıyor o kağıtta" Murat Bey kafasını kaldırıp ailesine baktı. Yıllarca bu yüzden mi acı çekmişlerdi. Bu lanet intikam yüzünden mi? En son gözleri karısının üzerinde durdu. Gözündeki endişe parıltılarıyla kocasına bakıyordu.

"Murat endişelendirme beni ne oldu?" Murat Bey bunun ayak üstü bir konuşma olmadığının farkındaydı. Herkesi buraya toplamalıydı.

"Barlas amcanları ara söyle dedenlerle beraber herkes buraya gelsin. Arel sende dayınları ara onlarında hepsi buraya gelsin. Konuşmamız lazım." herkesin endişesi daha da artmıştı. Konu bu kadar mı ciddiydi.

"Tamam baba."

"Tamam baba."

"Murat korkmalı mıyım. Kötü bir şey mi?" Murat buna sevinmeli yoksa boş geçen yıllara üzülmeli miydi bilmiyordu. Ama bunun karısını üzmesine izin veremezdi.