CHAPTER 26

77 7 8
                                        

Di ako pumasok sa school. Nawalan ako ng gana sa lahat. Sakit lang ang nararamdaman ko ngayon. Puro sakit!

Ang daming text at tawag ang na kukuha ko galing kay Drake at Taehyung. Pero hindi ko yun pinapansin.

Nasa kwarto ako ngayon at tulala at pugto ang mata. Buti hindi tinanong ni mama kung bakit hindi ako pumasok.

"Isla" tawag ni Manang sa akin "Bumaba kana, kain kana" sabi ni Manang.

Wala akong gana. Hindi ako nagsalita.

Isa lang ang tao ang tanging naalala ko. Si Jane. Tinawagan ko siya, at sinabihang pumunta dito.

Mga isang oras siguro ako nag intay. Naligo na ako at nag suot ng ayos na damit. Kami lang ni Manang ang nakaka alam ng problema ko.

"Isla buksan mo itong pinto" sabi ni Jane sa labas na agad ko naman pinagbuksan.

May dala-dala itong tray na may lamang pagkain.

"Kain kana, ano bang problema?" Concerned na tanong niya sa akin.

"Buti may vacant ako kaya napuntahan kita" pilit na ngiti lang ang iginanti ko sa kanya.

Sinabi ko sa kanya ang lahat ng nangyari. And i cried again, she hugged me at medyo gumaan ang loob ko.

"Suga said, they're going back here" hindi ako nagulat sa sinabi niya, parang namahid na ako.

"I thought wala ka ng komunikasyon sa kanya" sabi ko, na nagpapula ng pisngi niya. She love him.

How about him? The 2 years I spent without him. Without them. Ang mga ngiti at lungkot sa mga mata ko. The ruined engagement. I was lost, and they lost me.

"How about Lola George?" I asked if she's coming with them. The jerks I love.


"Hindi ko alam"

"When I was on the verge of crying,and they  called me, lol. They thought I'm okay" tumawa ako ng peke.

"Isla, alam ko kung bakit sila umalis. Sorry ngayon ko pa lang sasabihin" napa tingin ako sa mata niya. Wala akong ekpresyong pinakita.

"Jungkook hide it to you, always, when he's hurt he hide. May sakit siya, tumor"

At that thought, hindi ko na napigilang ang luhang lumabas sa mga mata ko. Why? Bakit ang manhid ko? Bakit niya tinago?

"Bakit niya tinatago?" Tanong ko sa kanya.

"They know you well, The months you spent with them" 

Tangina! Gusto ko mag mura!

Halo halo ang emosyong nararamdaman ko ngayon. Gusto kong umalis! Gusto ko ng hangin.

Hindi mag sink in sa akin ang lahat.

"Also she love you, and ayaw ka niyang masaktan" 

"Putangina! Nasaktan na ako, mas lalo akong nasaktan!" Naiiyak kong sigaw.

I want to confront him pero paano? May problema pa ako kay Drake! Puta!


Gusto ko ng kaayusan!

"Jane ano gagawin ko!" Niyug-yog ko balikat niya.

"Try to calm yourself" okay i calm, umupo ako. Para ikalma ang sarili.

"Sagutin mo tawag ni Drake, ayusin niyo problema niyo" sunod niya sinabi. "Mali ang ginawa niya, pero hindi mo siya mapapatawad kung hindi mo nalalaman side niya" tumango ako sa kanya.

LIVING WITH THEMTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon