LIVING WITH THEM

CHAPTER 22

Naka gising ako dahil sa katok ng  pinto. Bumangon ako at binuksan ito. Nakita ko si mama na umiiyak at bigla na lang akong niyakap.

"I'm so sorry, baby" sabi ni mama habang umiiyak " sorry, sorry" nag patuloy siya sa pag sosorry at niyakap ko din siya ng mahigpit.

"Ma, it's okay, wala naman akong galos ng inuwi ako ni kuya dito" sabi ko.

"I know, kyle told me"

"Ma, i miss you" sabi ko. Lumuha uli si mama at hindi ko na din napigilang umiyak.

" Miss na miss kita anak" sabi niya.

Natapos ang iyakan namin, at buti na lang hindi niya ako tinanong sa nangyari sa buhay ko. Nasa hapag kainan kami at nandoon din si Kuya Kyle.

Titig na titig siya sa akin, na para bang may nagawa akong malaking pag kakamali. Iniiwasan ko ang tingin niya at nag focus na lang sa pag kain.

"Tita, Grounded si Isla for a month" ani ni Kuya

"No Kyle, hayaan mo siya sa gusto niya" sabi ni mama, gusto ko sanang dilaan si kuya kaso baka tuktukan ako.

Lihim akong napangiti sa sinabi ni Mama.

"But tita"

"No buts" mama said in a low voice

Mama, kuya,manang and me  lang ang nasa hapag. Wala si Papa. Siguro nasa trabaho parin ito.

"Ma, asan nga pala si lola?" Tanong ko dito.

"Nasa Canada, for business" sabi niya, tumango lang ako.

At the age of 65 lola didn't get tired to do her work. She always been abroad for their business.

"Manang, pagkatapos mo diyan pakainin mo na si cooky" sabi ni mama. Tumango lang si manang.

Speaking of my dog, cooky. He's tall now, at siguro lagi siyang inaalagaan ni manang.

"Manang ayos na po ba ang turok ni cooky?" I ask her

"5 in 1 na lang ang kulang sa kanya, sabi ng Vet pwede na daw ito turukan sa susunod na buwan" sabi niya, tumango lang ako

5 in 1 this is the last vaccine for the dogs, para hindi sila magkasakit. Dog with breed ay mahirap alagaan. Sila yung madaling mag ka sakit. At madami ang bawal. Kaya naman dapat laging kumpleto ang turok nila.

Natapos akong kumain, at pumunta na sa aking kwarto. Linis na linis ito ng pinuntahan ko. Lagi siguro itong nililinisan ni manang.

Hihiga na sana uli ako ng may kumatok

"Pasok" bumukas ang pintuan at iniluwa nito si kuya kyle.

Sumama ang tingin ko sa kanya.

"What now?" Inis kong sabi

"Okay, i know your mad at me, but I'm sorry" he said

"Can i forgive you?" Patawa kong tanong sa kanya, ngumiti din siya. He knows that once he said sorry, i forgive him right away.

"Isla, your such a kid" tawa niya

"Duh. Kuya you know me well" i said

"Ako lang naman ang pinsan mo" sabi niya, sabay kindat sa akin.

Disgusted showed  in my face

"So is it true that Jungkook is your boyfriend?" Tanong niya

"No!"

"Bakit ka sumisigaw?"

"Because it's not true" tumango lang siya, i know na hindi parin siya naniniwala sa akin. Gagawa at gagawa siya ng paraan para mapatunayang hindi kami ni jungkook.

But at the same time naiirita ako kay Jungkook.

"Is jungkook know you?" Tanong ko kay kuya

"Yeah, since he's a child" napanganga ako dun, di ko alam na ganito na pala sila katagal mag ka kilala.

"How?"

"Uwi na ako, may trabaho pa ako bukas" tumango na lang ako, medyo nainis ako ng hindi niya sinabi sa akin kung paano sila nagkakilala.

The next day, it went well. Wala akong masyadong ginawa, naboboring na ako at hindi ko pa nakikita si Papa.

I saw manang on the garden nakaupo siya dun. Pinuntahan ko siya dun.

"Alam mo iha, nagtataka lang ako. Bakit hindi ka nila hinanap" sabi niya

"Siguro po, dahil ayaw nila talaga akong ipakasal?" Kahit ako naguguluhan din. Ayoko lang magtanong, ayoko ng balikan ang nangyari.

"Manang nasaan po si Papa?" Tanong ko. Hindi ko pa kasi naitatanong kay Mama si Papa.

"Tanongin mo na lang si Mama mo, wala ako sa posisyon para sagutin ang tanong mo"

Dahil sa sagot ni manang sa akin. Parang may iba akong naramdaman, kakaiba ito na hindi ko malaman.

"Isla ano gusto mong kainin?" Tanong ni manang sa akin

"Tinapay na lang po at juice" sabi ko. Tumango lang ito sa akin at pumasok na sa loob ng bahay.

Napag isipan kong pumasyal sa labas ng subdivision, at isasama ko si cooky. Matagal tagal na din akong hindi nakaka pasyal.

It's 3pm in the afternoon at nasa labas na kami tahol ng tahol si cooky at tinatahulan niya yung aso na nakatali sa may poste.

Nilapitan ko ito at naaawa ako, tinali ko muna si cooky kahit ito'y tahol ng tahol at tatangalin ko na sana yung tali ng aso ng may naunang nagtanggal nito.

"This is my dog" his familliar voice come to my mind. I know his voice pero di ko alam kung saan ko ito narinig.

Tumayo ako at hinarap yung may ari para humingi sana ng pasensya. Ngunit laking gulat ko ng nakilala ko ito.

Tumalikod ako sa kanya at kinuha na si cooky para sana umalis pero kinapitan niya ang aking braso.

"Long time no see" sabi niya, hindi ko alam kung haharap ba ako at kinakabahan din ako.

No choice, humarap ako sa kanya kahit naka tungo ang ulo at hihingi ng pasensya.

"Umm…. Sorry, dahil pinakealaman ko aso mo" sabi ko sa mababang tono.

"It's okay" he said, at tinaas niya ang aking ulo. Sabay ngiti.

"Alam kong kaklase mo si Jasmine, ang aking kapatid" sabi niya, pero bakit niya nalaman? Tinanggal ko ang pagkakapit niya sa aking braso at kusang siyang hinarap.

"Paano mo nalaman?" Tanong ko sa kanya.

"I have my ways" drake said. Yes! He's the heir of GIC. At siya sana yung fiance ko kung hindi ako lumayas nung time na yun.

"Can we forget the pass?" I said

"Yes, why not" he said

"Can you tour me here?, bago pa lang ako sa subdivision na ito" sabi niya sa akin parang kinalimutan na niya yung sinabi niya.

"Oo naman" sabay ngiti sa kanya. Tipid din naman ang ngiti niya.

________

Sorry sa sobrang tagal kong update!

Merry Christmas and Happy New Year!

Mhuah!